Met de fiets aan de hand schuifelt meneer Blooper over het trottoir. Meneer Blooper gaat naar het zwembad. Op zijn bagagedrager ligt zijn tasje met handdoek en zwembroek. En een stukje zeep voor na het zwemmen want je haar wordt zo stug van al die chloor. Niet dat meneer Blooper nog veel haar heeft. Verre van dat, meneer Blooper bezit welgeteld zestien krakkemikkige haartjes op zijn roze schedel.
Wanneer je op een terrasje zit, hoor je ook wel eens zaken die je niet wilt horen. Dingen die niet voor jouw oren bestemd zijn. Aan het tafeltje achter mij zet iemand met een stevige bons een glas op het tafeltje waarna een galmende stem over het terras davert:
Lang heb ik gewikt en gewogen of ik deze site als platform voor mijn mijmeringen kan gebruiken. Na twee seconden was ik uitgewikt. Alsmede uitgewogen.
Natuurlijk gebruik ik deze site.Waarom niet.?
De redactie zal het mij ongetwijfeld vergeven dat ik hier een aantal keren mijn kleine Goddelijke puntjes plaats…
