Weten

Ik moet in de stad zijn en terwijl ik de parkeergarage indraai zie ik het al, de kermis staat er weer. Niet zo’n lullig dorpsdingetje, maar ook niet een die van heinde en verre wordt bezocht.

Vrouwen achter het stuur

In de westerse wereld is het heel normaal. De dames voegen in, rijden netjes mee, gebruiken de make-up spiegel waar die voor bedoeld is en al met al vormen zij een welkome aanvulling op de schare neuspeuteraars die wij voor de stoplichten zien.

Zorgpas

Ik loop door de stad en heb ineens een ontzettende trek in een vette hap, dus bij de eerste de beste snackbar naar binnen om wat te bestellen.
De dame achter de toonbank kijkt mij vriendelijk aan en zegt: ‘Wat mag het zijn mijnheer?’.
‘Doe mij maar een patatje oorlog.’ zeg ik terwijl ik bijna kwijlend naar de uitgestalde lekkernijen kijk. Zij steekt haar hand verwachtingsvol uit, en ik denk dat zij al wilt afrekenen.

Spelletjes

De oorlog trekt aan mij voorbij, met veel kabaal en gekrakeel. Het conflict is onduidelijk en ik kan daarom ook geen partij kiezen. Niet dat dat ertoe doet, niemand heeft gelijk wanneer het gehaald moet worden met wapens.

Dansen

We zitten aan ons favoriete tafeltje, een beetje achteraf waar de lichten niet zo’n vrij spel hebben. De muziek mengt zich met het geroezemoes van de andere gasten en het klinkt vertrouwd. Er hangt een ondefinieerbare spanning in de lucht, alsof de nacht al weet wat er komt. Ik kijk naar je terwijl je een sigaret opsteekt. Sierlijke handen die met een automatische beweging hun werk doen. Het puntje van je sigaret licht op en ik zie de schittering in je ogen.