Dansen

We zitten aan ons favoriete tafeltje, een beetje achteraf waar de lichten niet zo’n vrij spel hebben. De muziek mengt zich met het geroezemoes van de andere gasten en het klinkt vertrouwd. Er hangt een ondefinieerbare spanning in de lucht, alsof de nacht al weet wat er komt. Ik kijk naar je terwijl je een sigaret opsteekt. Sierlijke handen die met een automatische beweging hun werk doen. Het puntje van je sigaret licht op en ik zie de schittering in je ogen. Ik kijk om me heen en zie diverse mannen verholen blikken op je werpen, terwijl hun tafelgenoot nietsvermoedend doorgaat met gebabbel. Ik voel me trots, het haantje, je bent van mij en dat laat ik merken ook. Mijn hand valt op je knie en het flinterdunne jurkje kan je warmte niet verhullen. Je kijkt naar me, onderzoekend, en de glimlach op je gezicht laat mijn hart een keer overslaan. God wat ben je mooi!

De muziek wordt harder gezet en een exotisch ritme vult de zaal. Verschillende paren begeven zich naar de dansvloer. Je staat snel op en je hand glijdt langs mijn borst naar mijn hand, die even hulpeloos in de lucht hangt. ‘Ik wil dansen !’ zeg je, en een blos kleurt je gezicht. Ik sta op en geef je een kus op je wang. ‘Uw wens is mijn bevel prinses.’ zeg ik zachtjes en ik geef je een arm om met je mee te gaan. Je loopt naar het midden van de vloer, maakt ruimte met je blikken en beweging, want ruimte heb je nodig. We glijden in elkaars armen en laten de muziek even doordringen.

Het ritme is snel, opzwepend en we pikken het op, samen. Je lichaam drukt tegen mij aan en het voelt heerlijk als we al draaiend elkaar in de ogen kijken. Ik laat je los en je stapt van me weg, je heupen wiegend en de split in je jurk valt open. Je prachtige benen volgen feilloos de melodie, draaiend en wervelend als een kleine storm beweeg je om me heen. We hebben alleen oog voor elkaar, volgen en leiden, Ik dirigeer je als een muzikant die zijn instrument innig liefheeft. Zachte dwang is soms nodig want je laat je niet zomaar voeren. We krijgen het warm, ik zie een zweetdruppeltje zijn weg zoeken tussen je borsten en zou het wel op willen likken. Begeerlijk kijk je me aan en drukt je buik tegen mijn schoot terwijl je me even een kus geeft. Zo snel dat ik die nauwelijks voel, want je draait alweer van me weg. We gaan op in elkaar, horen niets anders dan de muziek, voelen veel meer dan het ritme. De tijd lijkt stil te staan en onze bewegingen lijken vertraagd afgespeeld te worden.

De muziek stopt terwijl je net naar me toe draait. De stilte is kompleet, geen geroezemoes, geen schuifelende voeten of gerinkel van glas en drank. Ik kijk om me heen en wij staan als enig paar nog op de vloer. Iedereen kijkt naar ons, verwonderd, verlangend, want wat wij hebben willen zij ook. Ik omhels je en fluister in je oor: ‘Je bent geweldig schat.’ en je hand glijdt even langs mijn gezicht. ‘Voor jou…’ fluister je en we lopen terug naar ons tafeltje, terwijl afgunstige blikken ons volgen.