[i]De rivier doorklieft de oude stad,
net als dromend, rustend goud…
Steen, staal, vuur en glans,
het nieuwe hart dat zich ontvouwt…
Elke zeeman, of hij die gaat,
kent een liefde voor de stad,
die zich niet beschrijven laat…[/i]
De zomer is op z’n einde aan het lopen, sommigen piepen er nog even (voor de tweede keer?) tussenuit naar de warme zon in het zuiden. Ach ach, wat hebben de mensen het toch eigenlijk allemaal slecht tegenwoordig. De crisis wordt breed uitgemeten in de pers, we praten onszelf allemaal in de put door de nieuwsberichten, banen verdwijnen als sneeuw voor de zon en als ik het mag geloven heeft niemand meer iets in zijn portemonnee. Tsja, het is voor heel veel mensen tijd om te korten op bepaalde dingen…
