Lang leve de vakantie…

De zomer is op z’n einde aan het lopen, sommigen piepen er nog even (voor de tweede keer?) tussenuit naar de warme zon in het zuiden. Ach ach, wat hebben de mensen het toch eigenlijk allemaal slecht tegenwoordig. De crisis wordt breed uitgemeten in de pers, we praten onszelf allemaal in de put door de nieuwsberichten, banen verdwijnen als sneeuw voor de zon en als ik het mag geloven heeft niemand meer iets in zijn portemonnee. Tsja, het is voor heel veel mensen tijd om te korten op bepaalde dingen… Laat ik vooropstellen: als mensen ècht willen werken, dan kunnen ze echt nog wel aan het werk. Maar ja, weinigen zijn in deze tijden bereid een beetje water bij de wijn te doen en een vaak gehoorde kreet in deze iets moeilijkere tijden is dan ook [i],,Als ik bedrag x kan verdienen bij dat werk, dan kan ik net zo goed in de WW zitten, dan heb ik net zoveel”[/i] Ja echt! Het gebeurt gewoon. Waar mensen de arrogantie nog vandaan halen, is mij een compleet raadsel. Misplaatst is deze arrogantie ook nog eens in veel gevallen, want veel mensen vinden zich gigantische toppers in hun werk, terwijl ze de werkethiek hebben van een gemiddelde tiener; niets willen of kunnen, maar wel de hoofdprijs vragen qua salaris.

Maar goed: deze kanjers kiezen dus bewust voor thuiszitten en 30% minder salaris, in plaats van werken en 20% minder salaris. Maar dat soort figuren zijn vaak wel degenen die het hardst roepen dat ze het met wat minder moeten doen. Onlangs ving ik een halve discussie op, midden in een winkel bij de kassa. Nou ben ik niet echt bepaald een van der Sar look-a-like en heb ik bescheiden oren, maar ze klapperden zo heftig, dat ik zo een aardig eindje had kunnen wegvliegen. Het gesprek ging tussen 2 dames, waarvan de één een man had die thuis was komen te zitten. Voor het gemak noem ik ze maar effies Truus en Gerda. Luister en huiver…

[b]Truus:[/b] …,,Ja, want wij moeten ook aardig de broekriem aantrekken nu hij thuis zit zonder werk”

[b]Gerda:[/b] Dat kan ik me voorstellen, ik zou denk ik dan toch als eerste letten op de boodschappen of misschien wat minder kleren voor mezelf kopen.

[b]Truus:[/b] Gaan jullie eigenlijk nog op vakantie? Wij gaan nu naar Frankrijk met z’n viertjes, want dat is iets waar ik echt niet zonder kan.

Pardon!!!! Dus wel gewoon (en dan neem ik eventjes een gemiddelde prijs denk ik) een kleine 2400-3000 aftikken voor een vakantie, maar dan wel zeuren dat je de broekriem moet aantrekken, omdat je man zonder werk zit!!! Dat is gewoon (omgerekend) een kleine 200-250 per maand, wat je in je gezin kan stoppen! Nee in plaats van kleding voor de kinderen, of even iets opzij zetten (je TV zal maar kapot gaan) voor grote aankopen, gaat zo’n mens liever op vakantie. Mijn mond viel open van verbazing, het leek de Westerscheldetunnel wel…

Hoe bizar verwend zijn we in dit land eigenlijk?! We klagen liever de hele dag dat we niets kunnen, omdat we het zo slecht hebben maar… We moeten wel op vakantie! Omdat vakantie geen luxe meer is, maar een zogenaamde eerste levensbehoefte… Nou, de groeten zou ik zeggen, dat soort mensen hebben dus echt hun prioriteiten niet helemaal op orde vind ik… Maar dat is de maatschappij van nu: status is belangrijker geworden in ons land, de mening van een ander wat hij van ons ziet (dikke auto, groot huis, merkkleding bijvoorbeeld) is belangrijker geworden, dan de mening gebaseerd hoe iemand is. Voor dat soort mensen zeg ik heel simpel: Lang leve de vakantie!!!! En hoop ik dat ze met de tijd eens een deurwaarder op de stoep hebben staan. Dan moeten ze het [b]echt[/b] met minder doen

Roverij & Schieman