Ik ben nooit goed geweest met huisdieren. Op mijn twaalfde kocht ik een tweetal vissen voor mezelf, die na enkele weken onvindbaar waren door een dikke laag slijm tegen de wanden van het aquarium. Toen bleek dat ze twintig jaar konden worden heeft mijn vader ze uitgezet in de dichtstbijzijnde parkvijver. Hij kon het leed niet langer aanzien.
Ik kan niet ontkennen dat het Delftse leven me veranderd heeft. Onder invloed van mijn medestudenten ben ik een stuk onhygiënischer, botter, luier en vadsiger geworden. Om de laatste twee enigszins te compenseren, ging ik de afgelopen tijd wekelijks enkele keren naar het sportcentrum, waar ik mij een uur lang op hippe muziek in het zweet werkte. Aerobics is niet echt opwindend te noemen, maar ik waande mij naar omstandigheden gelukkig. Tot mijn sportmaatje meer wilde en het sportrooster ging doornemen.
