Expert

Met maar liefst een half uur treinvertraging kom ik het ministerie binnenstormen. Via een smalle draaideur loop ik het grauwe gebouw in. Nog even naar het opvallend hippe toilet en meteen door naar de vergaderzaal. Ik zet mijn jong&gemotiveerd blik op en loop de ruimte binnen. De verhit notulerende vergaderleider grijpt mijn binnenkomst aan als gelegenheid om een RSI pauze te nemen en heet me welkom. Gepast blozend stel ik mij voor, pak mijn notitieblok en neem plaats naast een slakachtig mannetje. Eerst maar even de sfeer proeven.

Ssussh

Op een ijskoude avond sta ik in Utrecht op de bus te wachten. Naast me staan een oudere man en een klein meisje. Haar gezicht is grotendeels weggestopt achter haar sjaal, alleen haar rode neus en twinkelende ogen zijn nog te zien.

Auf wiedersehen!

Onze laatste dag in New York. Mijn reisgenoot Rien en ik willen onze reis afsluiten in een echte Amerikaanse [i]diner[/i]. Onze tafel is vol gezet met water, broodjes, crackers, tomatenketchup en tien pakjes boter. In Nederlandse termen voldoende calorieën voor een volledige maaltijd, in Amerika slechts het begin.

Fijn in de trein

15.00, traject Zwolle-Utrecht. Is ’s ochtends de trein het domein van snelle zakenmannen, ’s middags nemen de huisvrouwen het heft in handen. Vergezeld door een horde kinderen trekken zij het land in op weg naar vertier. Schreeuwend rennen de kinderen de trein in, op zoek naar de beste plaats. Tegen de tijd dat ik me door het nageslacht heb kunnen wringen is er nog maar een bankje over in de coupé.