Lieve Dees, Op de één of andere manier lijkt de olievlek, die zich met Oud en Nieuw door mijn lichaam verspreidt na het eten van een aantal vette bollen, doorspekt te zijn met een hele lading melancholie. Heb ik het allemaal wel goed gedaan dit jaar? Mijn leermomenten wel ten Lees meer…
Elk gezicht kent ze. De één wat beter dan de ander, maar elk gelaat heeft zich de afgelopen jaren een weg gebaand in haar herinneringen. Sommigen voor eeuwig, sommigen voor even. Bij enkelen zal de weg, na vandaag, doodlopen. Enkelen zullen misschien zelfs zijpaden aan gaan maken. Wie? Dat weet Lees meer…
(In navolging van Spencer’s luizen en Trawants frieten) ’s Ochtends, om zes uur, na het openen van mijn perfect opgemaakte ogen, ren ik sierlijk van de trap af naar beneden. In één beweging zijn mijn bloedjes van kinderen elk naar een hand gezweefd om meegetrokken te worden naar onze gezellig Lees meer…
Midden in het pittoreske Maaskantje bevindt zich het restaurant met de originele naam ‘Maaskant’. Lange vingers-Leo is de eigenaar, die de inhoud van zijn kaart omschrijft als ‘Bourgondisch’, op zijn Maaskantjes ook wel ‘lekker vet vreten’ genoemd. Hygiëne Het eerste wat me bij binnenkomst opvalt is de steriele omgeving. Het Lees meer…
‘In de maneschijn, in de maneschijn…’ De kleine handjes van Maria, omvat door de gemanicuurde vingers van haar mama, beelden met een wijds gebaar de vorm van het hemellichaam uit. ‘Klom ik op een trapje naar het raamkozijn.’ Vier handen beklimmen een denkbeeldig trapje. ‘Maar je waagt het niet, maar Lees meer…
