Cocktails!

“Biertje of wijntje?”, probeer ik nog optimistisch. Ik ben ook maar een saai werkend mens en in het weekend wil ik toch graag wat drinken en liever niet alleen. Ze kijkt me verbijsterd aan. Ik snap dat ook wel. Toen de bel ging tien minuten geleden en de intercom met deurontgrendeling niet voldoende mechanisme bleek om haar binnen te laten, voelde ik al nattigheid.

Ik ga en kom nooit meer terug!

Zit ik hier weer in de avonduurtjes achter mijn vertrouwde beeldscherm. Ik heb hier nogal wat tijd doorgebracht de laatste maanden. Ik had er nogal wat van. In een en dezelfde week was ik werkloos geworden, liep mijn toenmalige vriend de deur uit om nooit meer terug te keren en bleek mijn beste vriendin zelf zo diep in de sores te zitten dat ze eigenlijk geen tijd voor mij had.

Verwerking van menselijk afval

Een kleine stap misschien, van de laatste afvalberg. De verzamelplaats van nergens meer naar toe en niet meer weten waar vandaan. Afgedankt, vereenzaamd en verwaarloosd waar beslist wordt over elke hap, elke stap, elke hijs van elke peuk, elke plas in elke luier, elke slok van sinaasappelranja, elk moment van elke bezigheidstherapie.