Ik ben 15 jaar en toch weet ik nu al dat mijn leven mislukt is. Toch is alles wat ik tot nu toe deed, belangrijke dingen, gelukt. Nou niet allemaal, ik ben van gymnasium naar havo gegaan, maar nu doe ik toch weer atheneum, dus heb ik het enigszins goed gemaakt.
‘Drup’ doet mijn vulpen. Hij is kapot maar toch schrijf ik er nog mee. Omdat ik er één: gehecht aan ben en twee: ik het niet eerlijk tegenover mijn pen zou vinden om hem af te schrijven. Zoals in die reclame, die irritante waar ik eigenlijk niet naar zou moeten kijken. Twee van die oranje schoenen hangen aan een hoogspanningskabel te praten over hoe geliefd ze ooit waren (…4 woorden New York City Marathon…).
