Het journaal dat opnieuw opent met de urgente vermissing die Nederland al maanden in zijn greep houdt, is het moment waarop mijn huisgenoot en ik weer de strijd aangaan. Bij het eerste wauwelen van zijn kant schroef ik het volume van de tv op. Hij wauwelt wat harder. Ik tik Lees meer…
Een aantal jaren geleden wachtte ik, op weg naar de bieb in het centrum van Oss, bij een voetgangersoversteekplaats op groen. Terwijl de auto’s voor mij langs raasden, probeerde ik te bedenken hoe de schrijver ook alweer heette die mijn interesse gewekt had. Een vriendelijk “pardon” deed de naam die Lees meer…
Het is elke avond hetzelfde. Even voor tien uur tilt meneer van Vliet zijn rechterbil op en laat een knetterende scheet. Pieter, die naast hem zit, weet wat daarop volgt. Verveeld playbackt hij met meneer van Vliet mee: ’Die moest er even uit!’ Daarna zapt Van Vliet naar Nieuwsuur. Dit Lees meer…
Een week geleden deed ik een bakkie bij koning Hiëro. Niks bijzonders, doe ik vaker. Hoewel ik druk bezig was met het kreukloos wegkrijgen van een zilveren kopje te sterke koffie, zag ik dat de koning ergens mee zat. ‘Alles goed?’ vroeg ik. ‘Volgens mij word ik belazerd,’ bromde Hiëro. Lees meer…
Mijn donkerblonde haar, blauwe ogen en zachte g verwijzen niet direct naar exotisch bloed. Toch overweeg ik weleens Derek Bolt van Spoorloos in te schakelen. Met zijn vermogen biologische ouders vanuit de verste uithoeken te herenigen met smachtende adoptiekinderen vindt hij vast ook mijn echte familie. Het gezin waarin ik Lees meer…
