Ik weet niet zeker of dit onder een column of een reisverhaal valt maar ik heb dit al een tijd geleden geschreven. Ik vind schrijven leuk en misschien vinden jullie dit ook leuk. Als het hier niet past hoor ik het ook graag, dan is het gelijk het laatste deel. Lees verder…
Zoals elke doordeweekse dag stapte ik vanmorgen in lijn 3 richting het centraal station van Den Haag. Natuurlijk was de tram weer afgeladen met forenzen die net als elke andere werkdag moesten staan, zichzelf vasthoudend aan palen of desnoods aan elkaar.
Toen ik vanavond net als elke doordeweekse dag uit de trein kwam en door de stationshal naar de tram liep werd ik blij verrast door Kees. Nou ja, ik weet niet hoe hij echt heet maar zo noem ik hem altijd, hij zou een Kees kunnen zijn.
Wel eens down, even niet lekker in je vel, geen zin om verder te leven omdat het toch allemaal zinloos lijkt? Waarschijnlijk wordt je dan getroffen door een ‘dipje’. Slecht nieuws kan dat soort dingen veroorzaken. Problemen in de relatie, geldzorgen, werkeloosheid, gezondheidsproblemen en dat soort nare dingen.
