Alle begin is moeilijk

’Veel te mooi!’ is mijn conclusie, als m,n dochter van 13 naar beneden komt om naar een schoolfeest te gaan.
Ze lijkt waarachtig wel zestien. Had ik ook al zulke borsten en benen op die leeftijd? Vraag ik me af. Vanmiddag vertelde ze me dat ze een oogje had op een jongen uit de vierde!

Glitterbibs

Even koffie leuten met Bea aan de stamtafel bij ons op de zaak.
Ik zit er niet altijd om te springen , maar het hoort er gewoon bij.
Bea houdt al vijftien jaar trouw elke week ons tuintje bij. En trouwens veel hoef je niet te zeggen want Bea kletst in een kwartier tijd voor een uur je de oren van het hoofd.

de uit de hand gelopen ,,striptease”

In ons stadje waar iedereen elkaar kent, wordt heftig geroddeld. Zoals in elk groot dorp.
In eerste instantie probeerde ik me verre van het gewauwel te houden. Maar ik heb ontdekt dat roddelen ook z’n vermakelijke kanten kent.
In praktijk blijkt het onmogelijk je te distantiëren van praatjes. Vooral als je regelmatig in plaatselijke cafés vertoeft .
Gisteren bereikte me zó’n amusante roddel, dat ik heb liggen rollen van het lachen op de stamtafel.

Niet hoereren vòòr je zestiende!

,,Hoer?”
,,Wat is dat?” vraagt m,n dochter Iris ( toen een jaar of negen) als het woord op de t.v. ter sprake komt. Eromheen draaien wil ik niet, dus leg ik keurig uit dat het een vrouw is die
liefde geeft voor geld.
,,O, zegt ze nonchalant, dat doe ik toch pas als ik zestien ben!”