We toeren over de A1 richting westen. Hoewel de zon nog niet eens op haar hoogst staat, verschiet de lucht al van lichtgrijs naar inktzwart. In Noord-Holland willen we gaten in jeugdherinneringen dichten. Alles blijkt er nog hetzelfde, waardoor we direct in het verleden terechtkomen; een prettige vorm van tijdreizen. Lees meer…
Als de voor het eerst in het geel gehulde Mathieu van der Poel zijn overleden opa eert, komen de beelden direct weer boven. We logeerden in de Dordogne en hoorden dat de Tour de France iets verderop zou passeren. Ruim op tijd reden we naar het parcours. Na uren wachten Lees meer…
Vijfennegentig jaar is ze. Haar loepzuivere altstem zweeft over de hoofden van geëmotioneerde gelovigen. Gedragen door resonerende orgeltonen stijgen heilige woorden op naar koepel, kruis en haar zo gemiste dierbaren ver daarboven. ’s Avonds staat ze op toneel, kruipt moeiteloos in de huid van een bazige ka, die in geen Lees meer…
Met haar kroost in een kaarsrechte rij achter zich, steekt moeder eend over. Direct op de rem en tegemoetkomend verkeer waarschuwen. Tevergeefs: drie jonkies worden meedogenloos vermorzeld. De achterblijvers trekken verder. In het pittoreske Kalenberg, middenin Nationaal Park Weerribben-Wieden, treden we in de laatste voetsporen van dichter J.C. Bloem. Ook Lees meer…
Een graag gezien buurtgenootje is niet meer. Ze was zo’n vertrouwde verschijning, dat we dat pas doorhadden toen we haar begonnen te missen. Bijna vijftien jaar lang liep mevrouw Quincy Jack Russell op vaste tijden haar rondjes. Ze was getuige van al het wel en wee bij haar thuis en Lees meer…
