Bakkie troost, NS klant?

Het weer slaat om en plotseling dreigt het zomer te worden. Zomer, geen herfst. Zonder vallende blaadjes maar met ontluikend groen. Dat valt toch niet spontaan naar beneden? Daar kunnen Prorail en de NS geen last van hebben. Hoewel?
Donderdag 22 maart was er een storing. Dit keer een computerstoring waardoor er totaal geen passagiersvervoer kon plaatsvinden. Er werden zelfs geen bussen ingezet om werkvee te vervoeren naar hun bestemmingen. Wat ik me afvraag is, wat het niet kunnen inzetten van bussen en een IC-storing met elkaar te maken hebben. Dat begrijp ik niet. Wordt daar in die inrichtingen dan geen overleg gepleegd of is dat een vies woord tegenwoordig? Overleggen, communiceren met elkaar om de overlast voor je klanten te minimaliseren. Nee, daar doen wij niet aan.
Deze keer was er wel koffie klaarblijkelijk. Nee, geen klare koffie maar een goed, sterk en bruin bakkie.
Ja, daar zit, nee ik mag staan, op te wachten als ik de trein wil halen om op tijd bij mijn baas of afspraak te zijn. Dan wil ik maar één ding en dat is: rijden met die handel.
Prorail en NS, waarom communiceren jullie niet met elkaar? Als er toch een ding is tegenwoordig dan is het wel het gemak waarmee je over de hele wereld gegevens kunt uitwisselen. Informatie doorgeven, klanten informeren, social media en ga maar door.
Nee, niets van dat alles maar wel: een bakkie leut. Voor troost. Nee, dat bakkie lost echt niets op, het verdoezelt de feiten heus niet. Feit blijft dat er vanaf Amsterdam tot de Randstad geen passagiersvervoer was. En wel ruim een dag. Pas in de loop van vrijdagochtend losten de problemen langzaam op.
Wat gaan we weer heerlijk, gezellig en ouderwets om met klanten. Koffie schenken. Fout, bedankt. Het ware beter geweest als de NS en prorail gebruik gemaakt zouden hebben van alle moderne mogelijkheden om te communiceren met elkaar en; niet minder belangrijk: met klanten. In plaats van een ouderwets gebaar te maken met een kleine hoeveelheid bruin vocht rond te delen.

Wellicht dat dit de vorige eeuw afdoende zou zijn geweest. Maar in het communicatietijdperk bij uitstek is het compleet onbeschoft. De reiziger is geen dom volk dat genoegen neemt met alweer niet communiceren met de verschillende vervoersaanbieders.
Ben ik blij dat ik rij. In mijn auto dan, wel te verstaan. 😀