Het is mooi weer in mijn groen ontluikend bos. De zon strooit witgele zonnestralen door de vochtige ochtendlucht. De bomen en struiken vegen de winter uit hun oksels. Groene knoppen gedrenkt in natte dauw twinkelen van plezier. Met brede glimlach laten ze zien dat de natuur op barsten staat.

Ieder jaar is het weer lentefeest. Ook voor de beesten. De rosse eekhoorn krult van plezier zijn plumostaart en wrijft zijn handjes zenuwachtig en gretig over elkaar. Hij is klaar voor grote schoonmaak en wat seksueel plezier. Poetsen, neuken en beukennootjes eten. Wat is het leven toch verrukkelijk.

De roodborst piept zijn keel aan gort en voert zoete oorlog in brem en forsythia. Hij jaagt dofzwarte merels en grijsbruine mussen uit hun wollige winterpak, de veren rechtop in de nek. Kop op jongens, griss mich nich, bewaar voor heel even de lieve vrede, de lente is weer in het land.

De poes van de achterburen beziet haar nieuwe territorium met dromerige ogen. Zij is nog veel te traag voor vogeljacht. Loom likt ze haar poezenvacht. Kijk wat schattig, ietwat gapend strekt de eik al zijn takken lui en lijzig in de zoele lentelucht. Zijn schrale schorst kreunt zachtjes van geil genot. De wind waait alle bomenpelzen weldadig warm.

Mijn bos schudt de laatste sporen van de winter uit al haar ledematen. Het stemt mij oppervrolijk. Ik fluit spontaan, met getuite lippen, blinkend in de felle zon, goedgemutst en olijk, vivalderig en fugain, ‘printemps’, favoriet klassiek. Ik dans op blote voeten, tenen gekruld in het natte mos, in driekwartsmaat, een lieflijk lentewalsje. Merveilleux, la ballade du printemps.


Harrie

Tijdreiziger

9 reacties

troubadour · 9 januari 2015 op 07:40

De poes van de achterburen, midden in het bos? Mooie ballade, helaas duurt ons winterslaapje nog even.

Harrie · 9 januari 2015 op 08:38

Het bos ligt aan de rand van het dorp. Aan de zij- en voorkant heeft het geen buren. Aan de achterkant wel. Een verdwaalde boerderij. Het jachtterrein van een kat is onmetelijk. 😉

Berlijntje · 9 januari 2015 op 14:01

Hai Harrie, ik lees het met tranen in mijn ogen, nadat de ene verschrikkelijke melding uit Frankrijk de andere opvolgt. Ik verheug me ook op een voorjaar met een ballade des gens heureux. Dat lijkt nu zover weg! Dank voor een momentje lente!

arta · 9 januari 2015 op 14:44

Lief verhaal 🙂

La_vie_en_rose · 9 januari 2015 op 15:57

De column bulkt van de “groen-liefde”, net daarom vind ik hem leuk.

Groetjes van een vingersgroene La_vie_en_rose

trawant · 9 januari 2015 op 19:55

Een vroege lente, dit is een Harrie die ik pruimen kan!
Mooie speelse laatste allinea.

pally · 10 januari 2015 op 23:17

Het lekker laten lenteren, midden in de winter. Leuk!

pally · 10 januari 2015 op 23:18

Het lekker laten lenteren met veel guirlandes , midden in de winter, Leuk!

Mien · 11 januari 2015 op 23:42

Bijna aan me voorbij gegaan. Had hem nog niet gelezen. Ik moest ook denken aan [b][url=https://www.youtube.com/watch?v=Wzkz9IABhPk]Gerard Lenorman[/url][/b]. Mooie column. Treffend in de tijd. Helaas duurt de lente nog lang. Alhoewel, het is al bijna Carnaval. Licht- en voorjaarsfeest.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder