Beestenboel

In de roedel liepen ze kris kras door elkaar, sommigen waggelden, anderen doken in het kruis, hingen grommend aan broekspijpen en sprongen met hun bemodderde poten tegen toevallige voorbijgangers op. Vettige haren verstopten een wazige glazen blik. De meesten stonken fel uit hun bek. Het alfa mannetje duwde grommend enkele groezelige exemplaren opzij die verschrikt uiteen stoven. Hij keek met rooddoorlopen ogen naar zijn testosteronzwetende achterban. Een zwalpend exemplaar dat tegen hem aan liep gaf hij gewoon een flinke dreun op zijn smoel. Daarna liep hij naar de muur, deed een plasje en sloeg vervolgens driemaal hard met de vuisten op de borst terwijl de zeik tussen zijn achterpoten een weg zocht tussen de keien. Hij nam tevreden iets dat op een banaantje leek. Eéntje uit zijn achterban zakte langzaam door zijn poten. Het leek alsof hij snuffelde aan de natte plek op de grond. Hij keek dwaas grijnzend naar het alfa mannetje. Een eind verder struikelde er één over een achtergelaten, lege bierbak. Glas rinkelde. Het groezelig dier sprong luid grommend op wanneer hij met zijn poot in een scherf van een kapotte bierfles trapte. Hij wreef zijn bloedende poot aan de vacht van het exemplaar naast hem. Deze liep geschrokken weg.
De roedel begon ritmisch te wauwelen, steeds luider. Plots bemerkte het alfa mannetje in de verte iets dat hem niet aanstond. Zijn rauwe oerkreten overstegen het gemor van de meute. De leider stak zijn poot hoog in de lucht en klauwde wild zwaaiend in het ijle. Even dacht ik een omhooggestoken middenvinger te zien. In de verte klonk wat monotoon gebrom. De roedel reageerde woedend en met luide kreten sprongen ze tegen het rammelende hekken. Speeksel droop uit hun bekken. Eén en ander vloog door de lucht. Eéntje stak uitdagend zijn bekken naar voor en wreef uitnodigend met grote ronddraaiende bewegingen over zijn geslachtsdeel. Het gejoel in de andere groep zwol aan. Een wijfje draaide met haar kont rond het alfa mannetje als wou ze hem verleiden. Hij reageerde briesend, dreigde verontwaardigd, met woeste blik. Zij wendde zich af en trok zich geschrokken terug.

Na een tijdje was de autocar leeg en zat gans de roedel in de kooi. De rustige exemplaren kropen naar achter, hoog in de tribune, terwijl de woeste jonge dieren zich krijsend naar voren wierpen tegen de omheining toen de tweeëntwintig spelers het veld op liepen. Even later floot de scheidsrechter de wedstrijd op gang.