Waar gebeurt!
Het verjaardagfeestje van mijn moeder vieren we de laatste jaren altijd in een restaurant.
Het is een jaarlijkse familie reünie geworden. Samen met vierendertig kleinkinderen en zestien achterkleinkinderen en alle aanhang zijn we toch snel met tachtig mensen op zo`n dag.
We besluiten deze keer op de fiets te gaan want we willen allebei een pilsje drinken.
Als we m`n moeder begroeten fluistert ze in m`n oor: “Dom hé, ik ben m`n bril vergeten”
Ik bied onmiddellijk aan om de bril te gaan halen.
“Je kunt toch niet de hele middag zonder bril!”
Dan bedenk ik, dat ik op de fiets ben, en m`n moeders huis toch al snel zo`n twintig kilometer ver is.
Een neef biedt spontaan zijn auto aan.
Hij overhandigt mij de sleutels en noemt merk en kleur.
Buiten zie ik de auto meteen staan.Ik stap in en rijd vrolijk naar mijn ouderlijk huis.
Ik weet dan nog niet dat voor het raam van het restaurant een vader en moeder en twee zoons zitten te eten, die opeens een vreemde vrouw in hun auto weg zien rijden.
In de auto van de restauranteigenaar gaan de zoons in volle vaart achter de autodief aan, terwijl anderen de politie inschakelen.
Ik ben al snel weer terug, met bril; bang iets te missen van het feest.
Als ik op de parkeerplaats van het restaurant kom, zie ik een politieauto staan met een aantal mensen eromheen.
Maar waarom komen ze allemaal op mijn auto af?
Als er maar niets erg is gebeurt.
Met kloppend hart stap ik uit en een wat oudere dame trekt me aan de jas en begint tegen me uit te varen: “Wat moest je in onze auto?”
Het duurt even voor ik de situatie door heb.
Het kost me minstens een half uur in een apart kamertje voor ik de politie van mijn onschuld heb overtuigd.
In de feestzaal vraagt iedereen zich ondertussen af waar ik blijf.
Als ik vertel wat er gebeurt is, komen ze natuurlijk niet meer bij van het lachen.
Het is toch ongelooflijk. Zoiets kan alleen mij maar overkomen.
Dat het sleuteltje zowel in het slot van mijn ”leenauto” paste als in die van de auto die ik moest hebben…
Het is me nog een raadsel.
Maar wat zou er gebeurd zijn als die twee jongens me onderweg te pakken hadden gekregen?
Ik moet er toch écht niet aan denken!


6 reacties

Kees Schilder · 12 februari 2005 op 12:02

[quote]Maar wat zou er gebeurd zijn als die twee jongens me onderweg te pakken hadden gekregen?[/quote]

Daar had Bas dan vast en zeker begrip voor gehad 😀

geweldge column

viking · 12 februari 2005 op 12:21

[quote]Maar wat zou er gebeurd zijn als die twee jongens me onderweg te pakken hadden gekregen?
Ik moet er toch écht niet aan denken![/quote]
Maar je doet het wel he? 😉

Mup · 12 februari 2005 op 12:58

En op het einde can het feestje drie maal gecontroleert of je wel de goede fiets had? En toen ook nog bekeurd? Want ook op de fiets kun je in aanmerking komen voor een prent.

Zie je, het kon allemaal nog erger 😉

Groet Mup.

Ma3anne · 12 februari 2005 op 13:31

Het zal Sally weer niet wezen! :laugh:

koekoek · 12 februari 2005 op 17:45

Het kost me minstens een half uur in een apart kamertje voor ik de politie van mijn onschuld heb overtuigd.

Wat zijn ze toch slim hè 🙂

pepe · 15 februari 2005 op 11:06

😀 😀 😀
Gewoon weer een heerlijk lachertje deze column, genoten hier

Geef een reactie

Avatar plaatshouder