Belgenmop

Het is officieel! Het staat in alle kranten! Donderdag 6 december gaat premier, Euh, nee wacht, uittredend premier, nee, formateur, noodformateur …., Euh, Guy Verhofstad , nadenken . Jazeker, u heeft het goed gelezen, hij gaat [b]NADENKEN[/b]!!! Alsof het een godswonder is, halleluja, driewerf hoera, geweldig!
Plots staat de man voortaan op dezelfde hoogte als de beroemde beeldhouwer en kunstenaar Rodin. Beiden zijn er in geslaagd het beeld van “ de denker “ gestalte te geven.
Waar moet dat overmaatse konijn in godsnaam nu nog over nadenken?
Of er misschien een regering moet gevormd worden , of zo??

Hoe kan iemand dat politieke geneuzel in België nog serieus nemen?
170 dagen zijn al bezig om een regering te vormen. Dat grenst niet alleen aan het ongelofelijke maar ook aan het waanzinnige. Yves Letreme is al zo vaak bij de koning op bezoek geweest dat de man klacht heeft ingediend wegens stalking. Een klein legertje lakeien staat angstvallig stand-by om de rolluiken te sluiten als ze een BMW, met donker getinte ruiten, aan de poorten van het paleis zien stoppen.

“ [i]Paola, doe dat gordijn dicht , daar is hij weer !!” [/i]
Een grote gele post-it plakt aan de voordeur ; [i]Beste Yves, wij zijn aujourdhui niet thuis, wij zijn….. gaan wandelen met de hondjes van onzen Laurent . Groetjes Roi Albert II[/i]

Politiek lijkt gedegradeerd tot een spel , een spanningloze thriller en een soap. Door heel dat geleuter komt men niet eens meer te weten waar het over gaat. En weet iemand ( behalve de betrokken politici) nog waar het over gaat?
‘De splitsing van het kiesdistrict Brussel, Halle, Vilvoorde’, hoor ik sommigen zeggen.
Daar heb ik een pracht oplossing voor ; B-r-u-s-s-e-l H-a-l-l-e V-i-l-v-o-o-r-d-e . Voila! Da´s ook weer gebeurd.

Of gaat het nu om dat ene magische woord; ‘[b]staatshervorming[/b]’.

De legendarische Alfred Hitchcock noemde zoiets een “macguffin’; een object waar alle personages in een film jacht op maken , maar waarvan we nooit te weten komen wat het precies is. En op het eind van het verhaal zijn we zelfs vergeten dat het er ooit was. In een spionagethriller zijn het geheime documenten, in de gangsterfilm Pulp Fiction is het een vreemd koffertje, en in de Belgische formatieklucht is het de staatshervorming.

Neem me niet kwalijk, maar elk normaal mens gaat nu toch echt twijfelen over het verstandelijke vermogen van de Belgische politici.
Het lijkt potverdorie wel een kleuterklasje; “[i]Awel Yveske [/i] ( Leterme) [i]waarom weent ge zo [/i] , [i]wat is er gebeurd?” “Meester, Joëlle [/i] ( Milquet) [i]heeft in mijn rug gebeten! Da’s niet waar meneer, hij heeft dat zelf gedaan ![/i] “
Oranjeblauw, met groen! Nee, met rood, “ah non” zonder rood. “Het is de schuld van de blauwen,(smurfen ?) nee het is haar schuld, nee het is die daar.” Helemaal in stijl met de Sinterklaasperiode, schuift men de zwarte Piet van links, naar (extreem) rechts.
Het is om pimpelpaars met gele strepen en groene bolletjes van te worden.

Een regering van “nationale eenheid” . Wat hebben we nu dan? Nationale onenigheid.?
Als je de media en de politici mag geloven wel.
De mooiste uitspraak vind ik nog dat men een regering wil gaan vormen met, een ‘tripartiete’.
“[i]Pardon, zei u ; drie paar tieten?[/i]’ ( Ik had er nog nooit van gehoord) Heel even zie ik het al voor me, drie rondborstige dames , formaat Lolo Ferrari, die de eed komen afleggen bij Koning Albert. Maar nee, dat bedoelen ze niet. Trouwens, met maar twee vrouwen die meewerken aan deze onderhandelingen komen ze nog altijd één paar tieten te kort.

Sorry hoor . Honderd zeventig dagen !!! Zelfs de verkiezing van een paus heeft nog nooit zolang geduurd. Dat zou trouwens best eens een goede oplossing kunnen zijn .
Een Wetstraat concilie. Heel de kakofonie bij elkaar in één ruimte sodemieteren, inmetselen, en dan maar wachten tot er witte rook uit de schoorsteen komt.

Ik kan alleen mijn betoog beëindigen met de illustere woorden van Obelix de Galliër;
“[i][b]Rare jongens, die Belgen[/b][/i]”.