Wanneer je in een vreemd bos bent kun je soms het idee hebben dat je precies weet waar je staat, maar door een onverwachte wending van het bospad plotseling tot de conclusie komen dat je je op een geheel andere plek bevindt dan waar je jezelf had verondersteld. Het afgelegde stuk bestond uit bergen en dalen, stukken waar je met veel moeite tegen de steile helling op wist te klimmen en delen waar je met enige opluchting op een sukkeldrafje de weg naar beneden kon rennen.

Als je na het vele berg op en berg af eindelijk een vlak stuk hebt gevonden, zou je kunnen vermoeden dat dit het begin is van wat stabiliteit onder de voeten en een periode om tot rust te komen. Tot je ontdekt dat het bospad een wending maakt die je niet had voorzien, en dit al je verwachtingen op zijn kop zet…

Want iedere wending heeft gevolgen voor de koers die je kiest, en plotseling realiseer je dat je nog vele bergen te beklimmen hebt. En vrees je dat de hellingen die je achter je hebt gelaten, slechts een voorbode waren van wat je nog te wachten staat. Maar je weet dat je deze tocht niet voor niets bent begonnen, en dat er maar één manier is om te ontdekken of je je eindbestemming op deze manier zult bereiken. En dat is hem uitlopen, tot het einde, ook al is het soms erg moeilijk en kom je voor zware hindernissen te staan. Je moet wel, want je bent op weg. En niemand heeft je ooit gezegd dat het makkelijk zou zijn.

[i]Come up to meet you, tell you Im sorry
You dont know how lovely you are
I had to find you, tell you I need you
Tell you I set you apart
Tell me your secrets, and ask me your questions
Oh lets go back to the start
Running in circles, coming up tails
Heads on a silence apart

Nobody said it was easy
Oh its such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said that it would be this hard
Oh take me back to the start

I was just guessing at numbers and figures
Pulling your puzzles apart
Questions of science, science and progress
Do not speak as loud as my heart
Tell me you love me, come back and haunt me
Oh and I rush to the start
Running in circles, chasing our tails
Coming back as we are

Nobody said it was easy
Oh its such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said it would be so hard
Im going back to the start

Oh ooh ooh ooh ooh ohh (x4)[/i]

(Coldplay – The Scientist)

Categorieën: Diversen

5 reacties

Ma3anne · 20 oktober 2006 op 07:24

Het moet niet gekker worden. Krijgen we nu al gekopieerde songteksten in columns voorgeschoteld? Of is het eigen werk?

Shitonya · 20 oktober 2006 op 08:14

prachtig, ondanks dat het deels uit een lyric bestaat.. 🙂

arta · 20 oktober 2006 op 10:16

het zelfgeschreven deel kon wat mij betreft wat compacter.
De songtekst heb ik overgeslagen…

Wright · 20 oktober 2006 op 11:19

De column is, net als de titel, erg afgezaagd.
Jij kunt veel beter!
Het thema werd en wordt veel gebruikt in nummers.
Zoals, ‘How many roads must a man walk down’ en ‘ Ain’t no mountain high enough’.
Eddy weet er vast nog veel meer…:-P

pally · 20 oktober 2006 op 12:06

Best leuk geschreven, maar erg versleten beelden

Geef een reactie

Avatar plaatshouder