Het begon vanmorgen toen ik mijn halfhoogslaper uitbuitelde, de gordijntjes opentrok om even een meditatief moment te hebben met de Utrechtse Dom, en begroet werd door een stralendblauwe lucht vol zon. Aangezien ik nog van het type ben dat veel energie kan putten uit de spreekwoordelijke ‘kleine dingen’ duurde het maar een fractie van een seconde, of ik voelde me in staat om de wereld naar mijn hand te zetten. Klaar voor actie! Vandaag hield dat in dat ik een bezoekje moest afleggen aan het Centrum voor Werk en Inkomen. Zij zijn fan van mij sinds ik in een vlaag van verstandsverbijstering de brui gaf aan mijn vorige baan. Ik was er namelijk heilig van overtuigd dat het voor mij een wijze carrière-[i]move[/i] zou zijn om mijn eerstegraads lesbevoegdheid te halen, en op die manier toch iets te kunnen doen met de studie die ik ooit heb afgerond. Het feit dat het project waaraan ik werkte, en waarvoor ik door een malafide uitzendslaveninstituut was aangesteld, toch al op zijn einde liep maakte die keuze alleen maar makkelijker. De timing leek perfect.
Jammer genoeg bleek de lerarenopleiding voor mij niet te zijn wat ik had verwacht. Al met al geen reden om me op de antidepressiva te storten; soms maak je verkeerde keuzes, en ik ben gewend om daar lering uit te trekken en verder te gaan met mijn leven. Ik heb dankbaar gebruik gemaakt van de twee maanden studiebeurs waar ik nog recht op had, en heb me echt het RSI gesolliciteerd. Netto resultaat: nul. Jawel. In bijna alle gevallen werd ik tijdens de eerste selectieronde al afgewezen. Erg motiverend, als je toch écht zwart op wit hebt staan dat je met een acht gemiddeld bent afgestudeerd, maar goed; ik klaag niet. Ik ben immers al twee jaar niet anders gewend.
Anders werd het toen ik weer contact opnam met Randdebielstad om te vragen of ze misschien nog een ongeschooldenbaantje voor me hadden. Ze hadden sowieso geen kortdurend werk voor me. Werk voor langere tijd? Daar kwam ik niet voor in aanmerking omdat ik a) aan het solliciteren was, en ze het risico niet wilden lopen dat ik snel iets anders zou vinden, en b) geen relevante MBO-opleiding heb genoten. Blijkbaar is werklust en de bereidheid ‘onder je niveau’ te werken niet voldoende meer om in aanmerking te komen voor een baan.
Inmiddels was mijn budget in de terminale fase beland, en mijn studiebeursinfuusje was niet voldoende om een [i]crash[/i] op de nullijn van mijn bankrekening nog veel langer uit te stellen. Na anderhalve maand vruchteloos solliciteren en nul op het rekest krijgen bij allerlei uitzendvergeetputten toog ik dus naar het ‘CWI’ om noodgedwongen ‘WWB’ aan te vragen.
“Goedemorgen. Ik wil graag een afspraak maken voor de aanvraag van een bijstandsuitkering.”
“Meneer, dan moet u eerst dit formulier en dit dossier meenemen, twee weken lang hard solliciteren, bij minimaal vijf uitzendbureaus ingeschreven staan, en alles aannemen wat op uw pad komt. Immers, elk werk is passend werk. Komt u over twee weken maar terug met de ingevulde papieren.”
“…” (lichte druk in het hoofd als gevolg van onuitgesproken vraagtekens)
In mijn lot berustend zei ik maar niks, en ik dacht bij mezelf: “ontspan; je doet al maanden niks anders, dus die twee weken overleef je ook nog wel.”
Twee weken later dus, en [i]backflashforward[/i] naar vanmorgen. Inmiddels heb ik te horen gekregen dat ik, als alles meezit, per 1 mei voor een half jaar aan de slag kan bij de Sociale Verzekerings Bank. Geen wereldbaan, maar het schept weer wat ademruimte. Ideaal dus dat ik op tijd bijstand heb aangevraagd, en dat ik hiermee precies de maand april kan overbruggen! Kan het nog mooier?
“Goedemorgen. Ik kom zoals afgesproken vandaag de procedure voor mijn bijstandsaanvraag afronden. Hier heeft u het overzicht van mijn sollicitatie-activiteiten, en hier heeft u de rest van het dossier, inclusief alle twintig bijlagen.”
“Meneer, alles goed en wel, maar omdat u verwijtbaar werkloos bent geworden, heeft u de eerste maand geen recht op een bijstandsuitkering. Als u nog even de ontbrekende bijlagen Zus en Zo opstuurt naar Hot en Her, dan volgt er nog eén gesprek, en heeft u per 1 mei recht op bijstand.”
“…” (lichte druk in het hoofd als gevolg van smeltende circuits)
Een regering die hamert op het belang van onze ‘kenniseconomie’ heeft dus kennelijk besloten dat het je te verwijten valt als je stopt met uitzichtloos werk, om tijd te besteden aan een nieuwe opleiding. Bespeurt iemand hier de paradox? Ik geef het nu in ieder geval even op. Op die uitkering hoef ik niet meer te rekenen. Als iemand me de komende twee weken mist, ben ik in hongerstaking, heb ik mijn kamer tijdelijk onderverhuurd, en woon ik in onze dakgoot, om zodoende met mijn laatste geld de maandelijkse aflossing van mijn studieschuld te kunnen betalen.
Hoef ik ook mijn gordijntjes niet meer open te trekken om te kunnen zien of het mooi weer is; dat is het nu dus even niet.
22 reacties
archangel · 21 april 2004 op 20:06
En nog een kleine aanvulling: die tijdelijke baan bij de SVB, per 1 mei? Gaat niet door! 🙂
Mosje · 21 april 2004 op 20:46
[quote]Hier heeft u het overzicht van mijn sollicitatie-activiteiten, en hier heeft u de rest van het dossier, inclusief alle twintig bijlagen[/quote]Regels, regels, regels. En als er dan een slimme politicus opstaat die zegt dat er minder regels moeten zijn, dan wordt daar mee ingestemd, met als resultaat dat een stelletje ambtenaren regels gaan bedenken om het aantal regels te verminderen.
Maarre, binnenkort is het Koninginnedag. Vrijmarkt toch ook in Utrecht? Als je nou die gordijntjes van je eens verkoopt? Of die dakgoot?
Dees · 21 april 2004 op 20:53
Het leven in armoe doet in ieder geval wonderen voor je creatieve vermogens. Je leest heerlijk! Kan niet wachten op je eerste dakgootcolumn…
archangel · 21 april 2004 op 21:03
@ Mosje: ik denk niet dat ik met dat soort koopwaar genoeg zal opstrijken om alle op handen zijnde rekeningen te kunnen betalen. Nee, de kans is groter dat ik mezelf als straatmuzikant ga profileren. Dat meen ik overigens echt, en niet alleen op K-dag. Ik speel inmiddels alweer vijftien jaar gitaar; tijd dat ik die investering eens te gelde maak!
@ Desaparecida: dank je wel 🙂 Het begint er steeds meer op te lijken mijn columns over de dingen die me het meest aan het hart gaan het vlotst en gemakkelijkst geschreven (en gelezen) worden; mijn andere creaties zijn voor een iets selecter publiek ben ik gaan geloven :-D.. maar dat maakt niet uit, want mn moeilijke-woordjesgeilerij verdient ook een uitlaatklep 😉
Dees · 21 april 2004 op 21:25
[quote]mijn andere creaties zijn voor een iets selecter publiek ben ik gaan geloven .. [/quote]
Word ik hier nou subtiel beledigd…? 😮
archangel · 21 april 2004 op 21:33
Integendeel. Ik merk alleen dat daar meestal minder spontane reacties op komen, en dat er in ieder geval vrijwel nooit van wordt gezegd dat ze fijn lezen hahaha…
viking · 21 april 2004 op 23:02
Archangel, ik vond dit helemaal niet fijn lezen! Niet dat dit aan je column ligt maar aan je belabberde timing. Kristustepaard jongen, had dat nu eerder laten weten. Met mijn invloed her en der had ik iets voor je kunnen regelen. Om te beginnen 400 kruiwagens zwarte aarde verkassen. Mijn vijver wordt weer ontvijvert c.q. tot grasland vermaakt. Maar de helft zit erop. Met als gevolg dat zelfs mijn duitse helm het de komende nacht gaat laten afweten. Nee echt, ik had je een week kost en inwoning gegeven. En mochten we nou niet echt met elkaar kunnen opschieten, honderd meter verderop is nog een brug. Daar is het wel wat winderig maar droog. Breng ik je ’s ochtends een paar bammetjes en een gekookt eitje. Nou kerel, deze instelling getuigt toch van de juiste mentaliteit om het als politicus nog eens ver te schoppen. Power to de piepel. Viking for president!
Shitonya · 21 april 2004 op 23:27
Al zou je straks in een kartonnen doos wonen, je columns blijven hetzelfde, keigoed 😛
archangel · 21 april 2004 op 23:47
Mijn dank is oneindig in zijn omvang en bescheiden in zijn pretenties Viking 😛 Ik zou je aanbod dankbaar hebben geaccepteerd! Ik hou me dan ook aanbevolen voor toekomstige projecten… En ik ben trouwens niet bang dat het niet zou klikken; integendeel, ik denk dat wij meer overeenkomsten hebben dan je op het eerste gezicht zou denken!
Weet je, ondanks dat de toon van mijn laatste columns misschien anders doet vermoeden ben ik een rasoptimist hoor, en ik twijfel er niet aan dat ik er uiteindelijk een mouw aan weet te passen. Zo is het altijd gegaan en ik zie geen reden er aan te twijfelen of dat in de toekomst zo blijft. Ik houd jullie op de hoogte.
pepe · 22 april 2004 op 07:50
Het las zeker lekker weg en was voor mij heel herkenbaar met een dochter die al een paar maanden werkeloos is geweest en niet aan de slag kon op haar niveau, ze werd daarom ook vaak afgewezen bij de wat simpelere baantjes. Omdat ze geleerd had en veel ervaring kijken ze dan niet naar. Zij wil wel… maar krijgt niet echt de kans.
Het CWI is nog een grotere ramp.
Gelukkig heeft ze nu een parttime baantje en kan haar hoofd boven water houden.
Ma3anne · 22 april 2004 op 07:55
De moed niet laten zakken, Archangel! Je creativiteit gebruiken in deze periode en inderdaad: gewoon lekker met je gitaar de straat op bijvoorbeeld! So what! Leuk!
Er zijn vast nog meer dingen die je kunt bedenken: bijles geven, een vrijblijvend ‘winkeltje’ beginnen (voor inlichtingen kun je me mailen…).
Heel herkenbaar deze column! Kop op!!!
Godspeed · 22 april 2004 op 08:54
[quote]Mijn vijver wordt weer ontvijvert c.q. tot grasland vermaakt.[/quote]
Dat gat wat 4 jaar in je tuin heeft gelegen en het nooit tot echte vijver heeft geschopt:-D
[quote]Met als gevolg dat zelfs mijn duitse helm het de komende nacht gaat laten afweten.[/quote]
Poppeduifje, je kunt altijd even langs komen:-D
Of bel voor service aan huis;-)
Godspeed · 22 april 2004 op 09:01
[quote]”Meneer, dan moet u eerst dit formulier en dit dossier meenemen, twee weken lang hard solliciteren, bij minimaal vijf uitzendbureaus ingeschreven staan, en alles aannemen wat op uw pad komt. Immers, elk werk is passend werk. Komt u over twee weken maar terug met de ingevulde papieren.”[/quote]
Iemand bekend met de werkwijze op het CWI???
Uit betrouwbare bron: Men krijgt een x aantal uur ik geloof 12 per werkzoekende.
In die tijd moeten ze je aan het werk hebben.
Voor elk bezoek staat een bepaalde tijd (meer dan 5 minuten) half uur of een uur etc.
Dus als de CWI medewerker in een uur 10 werkzoekenden met een pak werk naar huis stuurt heeft hij zijn dag er op papier op zitten.
Lang leve de lol:-)
Als het echter niet gaat lukken om je aan het werk te krijgen, dan gaan ze ook nog moeilijk doen, het is namelijk voor hun een bonus doelstelling, om de mensen aan een baan te helpen.
Kees Schilder · 22 april 2004 op 12:26
Vind het echt klote voor je.Hoop dat je snel een oplossing vind voor je problemen.Misschien moet je naar de asociale dienst gaan met de mededeling dat je afgestudeerd kamper bent.Dan gaan alle geldpotjes voor je open.
Sterkte Archangel
archangel · 22 april 2004 op 16:32
Dank je voor je medeleven Kees! Inmiddels ben ik door iemand (niet door het CWI natuurlijk!)gewezen op het fenomeen ‘bijzondere bijstand’; heb de aanvraag in huis gehaald en het zal me benieuwen of zij iets voor me kunnen betekenen…
Irma · 22 april 2004 op 17:02
Hebben ze niet tegen je gezegd dat je eerst je eigen ‘woning’ maar op moet vreten?
Onvoorstelbaar, dit verhaal weer.
Ik zou van kwaadheid mezelf helemaal opvreten.
Mooi dat je schrijft in een reactie dat je erop vertrouwt dat het allemaal weer goed komt, want dat werkt altijd wel zo. Maar ondertussen heb je wel die zorgen aan je hoofd.
Ik wens je heel veel succes!
deZwarteRidder · 22 april 2004 op 20:14
bureaucratie ten voeten uit.. een mens zou er moedeloos van worden..
rrobin · 22 april 2004 op 20:26
[quote]maar dat maakt niet uit, want mn moeilijke-woordjesgeilerij verdient ook een uitlaatklep [/quote]
Of je nou in je letterkeuken staat je woordensoep te breien, of je even lekker uitleeft.. Het leest altijd wel lekker!
Nog niet gesolliciteerd bij de Story?? 😉
pleuro · 23 april 2004 op 13:42
Je weet dat mijn deur altijd open staat! (doe het dan wel voor je die acrobatische oefeningen in de dakgoot gaat uitoefenen!) Als tegenprestatie mag je de BOB zijn, wanneer ik naar het voetballen ga kijken…. deal? 😀
Maurits · 23 april 2004 op 22:01
[quote]mijn andere creaties zijn voor een iets selecter publiek ben ik gaan geloven .. maar dat maakt niet uit, want mn moeilijke-woordjesgeilerij verdient ook een uitlaatklep [/quote]
Nee, die “moeilijke woordjesgeilerij” kan je beter onderdrukken. Je noemde eens Ronald Giphart als je “sensei”. Hij is een echte woordkunstenaar (net Phileine herlezen, Geweldig!) maar ook hij schiet wel eens door (in Phileine wel weer erg moeten lachen om vondsten als “probleem niet-drinker”, dat is briljant) Taal gaat er niet automatisch op vooruit door het uitvinden van nieuwe of het gebruiken van moeilijke woorden. Alleen als het iets toevoegt heeft het waarde! Deze column is goed omdat hij niet ontsierd wordt door zinloze woordgeilerij. Alleen beetje lang. Een soort kwantitatieve woordgeilerij?
archangel · 24 april 2004 op 09:59
Zelfs als er niks op aan te merken is moet er toch iets op aan te merken zijn he Maurits? 😉
Maurits · 24 april 2004 op 12:47
[quote]Zelfs als er niks op aan te merken is moet er toch iets op aan te merken zijn he Maurits?[/quote]
Jij dacht zeker dat je “DE ULTIEME PERFECTE WERELDBESTORMENDE COLUMN” geschreven had. Nee! Maar hij is wel goed! 😉