Bizondaarbijbehorende

Ik sta in een dierentuin ergens in de middel of België. In een zoo om precies te zijn. Een zomerse zoo. Zo zo, nu eerst een frietje. Excusez. Patatje. Met een frikandel. Nee, geen frikadel. Die hebben ze niet. Een viandel wel. Maar die lust ik niet. Ik laat een klein boertje, ga op pad en volg de bordjes.

Eerst de safariafdeling. Ingedeeld in daarbijbehorende en niet daarbijbehorende dieren. Ik kies voor de daarbijbehorende. Om precies te zijn de bizondaarbijbehorende. Wat een prachtige beesten zijn dat. Ze zijn met z’n tweeën. Wat lief. Met hun bijbehorende hoornen strelen ze elkaars ruggen. Eentje heeft er twee de ander drie. Een beetje vreemd wellicht. Waarschijnlijk een speling van de grillige natuur.