Bladwijzeres

De boom staat in vol blad. Prachtig. Superieur. Althans voor mij. Alleen voor mij staat hij te pronken. Want er is niemand meer die hem kan zien en bewonderen. Hij wordt in stukkies gehakt. Met een vlijmscherpe aks. Het zal wel effe duren voor hij omgaat. Valt voor mij in volle pracht en vol ornaat. Ik rol de mouwen van mijn geruite blouse op. Stropen doe ik ze eigenlijk. Want de biceps staat reeds op springen. Ik kan het amper geloven maar hij moet er toch echt aan geloven. Ziek als hij is. Met zwammem in zijn oksels. Hij kent zijn lot. Een mooi lot. Hij leeft straks verder als bladwijzers. Wel duizend. Meer dan duizend. Mijn lieve, lieve bladwijzeres.