Wat doe je hier? Je hoort hier niet te zijn.
Kijk je gaan. Nonchalant fluitend en met je handen in je zakken. Alsof je hier al jaren rondloopt. Je weet dat dat niet zo is. Tuurlijk, we kennen elkaar. Maar sinds vorige week weet ik pas wie je bent. En nu wil je niet meer weg.
Dit is míjn domein hoor. En ik laat niet iedereen binnen. Het is de enige plek waar ik dacht alles onder controle te hebben. Waar ík bepaal wat er gebeurt. De vanzelfsprekendheid waarmee jij over mijn muurtje sprong en nu door mijn gedachten wandelt, zoiets doe je niet. Nieteens een aankondiging. Steeds als ik je net even vergeet, steek je je hoofd om het hoekje en dan ben je er weer. Je bent overal, en je kijkt mee met alles wat ik doe. Jouw schijnaanwezigheid maakt me leuker. Mooier. En toch: het maakt me gek. Jij maakt me gek. Want het mag niet. Je moet weg. Ga weg, nu het nog kan.
Oh god nee, blijf.
Ik wil zo graag dat je blijft. Zo graag. Maar het kan niet. Ik wil meer van jou dan alleen de gedachte aan jou. Ik wil alles. Maar het is te laat. Zeven jaar, en ik wist het niet eens. Nu is nu. Dit gaat in tegen alles waar ik in geloof en daarom wil ik dat je nu weg gaat. Je zorgt voor onrust in mijn kop. Die onrust zou zo mooi kunnen zijn. En spannend en fijn. Want nu je hier bent voel ik: jij hoort hier, in mijn hoofd. En ik in het jouwe. Maar het is te laat.
Ga nou maar. Maak ruimte voor iemand die wel kan. Ik wil je niet. Ik wil je wel, maar ik wil dit niet. Ik weet het niet.
Blijf anders, nog heel eventjes.
12 reacties
Meralixe · 10 oktober 2013 op 07:25
Hoed af voor dit pareltje! :inlove:
Libelle · 10 oktober 2013 op 08:05
Ik geloof dat ik het mooi vind.
Of niet, valt er nog iets te snappen?
Rot op, het is beter dan mooi!
Mooier dan jij het ooit zult kunnen.
Geniet er nu maar van.
En geef een kundig oordeel.
Sagita · 10 oktober 2013 op 10:31
De twijfel! De tweestrijd! Over wat? Een niet geplande zwangerschap zoals in mijn : https://www.columnx.nl/brief-aan-een-ongeboren-kind/ ? Of de onmogelijke verliefdheid op een man/vrouw die het denken doordrengt?
Mooi uitgewerkt!
Groet Sa!
Spencer · 10 oktober 2013 op 11:32
Gaat het niet over een huisdier?
Jip · 10 oktober 2013 op 12:39
Spencer zijn er fluitende huisdieren? O ja een papegaai of kanariepiet. Dom dom dom Jip.
poot!
Ferrara · 10 oktober 2013 op 12:29
Zeker mooi uitgewerkt. Je laat volkomen in het midden waar het over gaat en toch heb ik de neiging om te roepen.
“Niet doen, laat het gaan, beter voor alles en iedereen”
Meralixe · 10 oktober 2013 op 12:38
Ongeboren kind? (Sagita) Huisdier? (Spencer)
Ik denk eerder gewoon, een nieuwe relatie na zeven jaar alleen zijn…en, na zes jaar stilte op ‘onze’ site. 🙂
Welkom terug van weg geweest!
Mien · 10 oktober 2013 op 12:43
Duidelijk geïnspireerd door [url=http://www.youtube.com/watch?v=T-MNhk6pvh4]Douwe Bob[/url].
Bluesy, verrassend, onheilspellend, mooi.
Boheme · 10 oktober 2013 op 13:04
Wat grappig! Ik was in de veronderstelling dat de tekst wel duidelijk maakte waar het over ging… Geen kinderen of huisdieren, maar “gewoon” een onbereikbare liefde – of het idee daarvan (hij bezet, ik niet).
Ik ben inderdaad een tijdje weg geweest, was hier eerder kort maar kreeg ineens weer de geest. Ik vind het leuk jullie reacties te lezen!
@Mien: ik ken Douwe Bob van naam en daar blijft het dan ook bij. Ken niks van hem eigenlijk. Ik zal je link eens beter bestuderen.
Mien · 10 oktober 2013 op 14:46
Douwe is een singer songwriter die met de Beatles vergeleken wordt. Zijn laatste nummer gaat over dezelfde thematiek die jij hanteert.
Chiqui · 10 oktober 2013 op 13:44
Prachtig. (Helaas) herkenbaar, maar ik had het niet zo mooi kunnen verwoorden. Keep it up!
u-queen · 10 oktober 2013 op 21:29
Dat is het mooie ervan, voor jezelf is het altijd duidelijk waar het over gaat 🙂 voor een ander kan dat wat jij schrijft ineens heel ergens anders over gaan. Ik vind het heerlijk als ik geen idee heb waar het over gaat, eigenlijk had je gewoon niks moeten zeggen… Heel leuke column 🙂