Boos ben je op me, keer op keer
Ik blijf knokken voor je, al wil je niet meer
Ze houden je gevangen zeg je, en ik kijk maar toe
Ik weet, diep van binnen ben je het vechten zo moe
Je harde gezicht maakt van mij weer een kind
Dat hulpeloos rond doelt, opzoek naar een hint
Ik probeer je te zeggen dat ik echt van je hou
Ondanks dat je me kwetst met woorden, ik blijf je trouw
De vrouw van mijn leven ligt hulpeloos daar
Te braken en gillen, voor zichzelf een gevaar
De tranen lopen langzaam over mijn wangen
Een andere wereld heeft je geest weer bevangen
Ik loop naar de deur die jou binnen houd
En als ik er door loop weet ik waarom jij me niet vertrouwd
MODO
0 reacties