En zo reed ik op een druilerige maandag morgen, naar alweer een nieuwe werkgever, toen ik, voor dat ik het wist lag te spartelen op het mooiste stukje van Utrecht: De Lauwerecht. In flinke vaart was ik op een fietster gereden die, ook in flinke vaart een uitrit uitkwam.
Zij lag volledig gebarricadeerd onder twee fietsen; opstaan was een opgave. Ook ik deed een poging om op te staan uit de wirwar van pedalen, spaken en frames. Een lieve voorbijgangster stapte af en vroeg: “Gaat het?”. “Ik weet het niet, ik lig hier ook net”, antwoordde ik.
Uiteindelijk lukte het om ons te bevrijden uit de fietsenbrij. Wij hebben elkaars wonden bekeken. Bij mij viel het gelukkig nog al mee. Een pijnlijke vinger, maar daar kan ik mee leven. Mijn medeslachtoffer was er minder goed aan toe, zij had een flinke wond aan haar hand en al haar botten protesteerden.
Maar doorzetters die wij zijn, wij Hollandse meiden laten ons niet zo snel uit het veld slaan en stapten niets vermoedend op onze fietsen, maar dat viel tegen. De fiets van mijn belaagster was er erg aan toe: slag in het voor- en achterwiel en nog wat schade her en der.
Toen pas zag ik de schade aan mijn fiets. De hele voorvork is ontzet. Het duurt veertien dagen voordat ik mijn fiets weer terug heb. De leenfiets waarop ik nu rij is er een met een terugtraprem en daar heb ik absoluut geen ervaring mee. .
“Een gewaarschuwd mens telt voor twee,” Zo rond de klok van 8 uur in de morgen bevind ik mij op de openbare weg. Het is maar dat u het weet!

Categorieën: Algemeen

5 reacties

arta · 21 september 2007 op 11:45

Bedankt voor de waarschuwing!
Simpel, maar leuk geschreven stukje!
🙂

pally · 21 september 2007 op 14:56

Best grappig stukje.

Siebe · 21 september 2007 op 15:52

Erg leuk stukje ja. Het leestekengebruik rammelt enigszins, als ook de tekst hier en daar iets meer afwerking gehad zou hebben had je volgens mij niet alleen een erg leuk maar ook een erg goed stukje gehad.

Ben benieuwd naar de volgende.

Gr
s

KawaSutra · 22 september 2007 op 03:21

Altijd weer verrassend zoals oudgedienden weer terugkeren op het nest, al is het maar één keer per jaar.

Dees · 22 september 2007 op 10:35

Leuk stukje. Alleen je afsluiter vind ik een beetje uitgekauwd. Iets in de trant van mensen waarschuwen per advertentie als je kind rijexamen doet.

Lauwerecht… Mooie combinatie van verval en schoonheid, vind ik. Met de hoeren vlakbij, de volksbuurten om de hoek en de drommen mensen richting het CWI. Maar Amelisweerd vind ik nog mooier.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder