Boven leef ik boven zweef ik

Van mijn moeder weet ik dat ze mijn vader in goede en kwade dagen op handen droeg. Ik zie de fiets en de slee rijden waarmee ze mij en mijn broers van school ophaalde toen we deden alsof mijn bed een boot was en zij de golven van de zee, ik zie de rode zomergordijnen dansen in de keuken terwijl we samen [i]Comme nos voix ba da ba da da, chantent tout bas ba da ba da[/i] zongen, of iets dat erop leek. Ik was tien en ik vulde mijn leven met babysitten op Liesje, mijn meisjespop die eigenlijk diep vanbinnen een jongetje was omdat ik jongetjes toen nu eenmaal leuker vond. In vaders serre kweekte ik cactussen en vertelde nichtjes dat de Agave americana uniek was omdat hij niet prikte naar leuke meisjes zoals mezelf, kijk maar. Met opa zaagde ik takken toen nog tot boomhutten waarin je naar de wolken kon klimmen en niemand mocht ooit mijn stek betreden zonder het wachtwoord (tip: woord dat niet in het woordenboek staat, ‘rehabiliteitsmethodiek’) te raden, want het was ónze vlucht naar de hemel. Ik speelde juf, keer op keer, gaf kussen en zond kinderen een bank vooruit voor de 10/10 die ze zonder fantastische juf, die de antwoorden stiekem in de vraag verstopte- nooit behaald hadden.

Zij was toen 44 maar ze moest nog zoveel worden. Ik was gek op haar en haar kerstmiskoekjes en ik kon me niet voorstellen dat er een dag zou komen waarop we geen liedjes meer zouden zingen van Samson en Gert. Ik verfoeide het moment waarop ik zelf m’n kledij zou moeten uitkiezen en weigerde toe te geven dat ik stilaan te oud begon te worden voor voorleesverhalen omdat in mijn dromen eigenlijk allang geen zeemeerminnen meer rondzwommen. Toen was je al minstens een jaar lang een zonnebloem onder hoog opgetrokken lakens die onrustige passages in de Bijbel met potlood onderstreepte: ja, ook mijn lichaam zal /een huis bouwen /want u zult mijn leven niet overlaten/ aan het dodenrijk.

Op een junidag was je verdwenen en het klein klein lagere schoolkindje in mij huilde achter gesloten tuinhekkens om de gestorven dochter in mij.