Tjah wat zal ik zeggen, word ik de volgende Brigdet Jones?

Ik ben bang dat ik alleen achterblijf, best zielig eigenlijk. Maar iedereen in mijn omgeving krijgt een vriend, gaan verloven, gaan trouwen of samenwonen. En ik vind het niet leuk meer. Soms denk ik wel dat er geen man voor mij rondloopt of dat ik gewoon niet met mannen wat dat betreft kan omgaan. Ik heb wel veel mannelijke vrienden en, dat zeggen ze tenminste, ze zijn allemaal dol op me en wouden allemaal wel zo’n vrouw als mij. Maar nee, als ik een keer voor de “gein” vraag of ze met me willen trouwen, dan krijg ik angstige gezichten van; oh mijn god nee! Dus wat het hele probleem is, ik heb een probleem met mannen. Als ik ze heb stoot ik ze af en als ik er niet één heb dan word ik gek. Ik denk dat ik typisch zo’n meisje ben waar mannen niet mee om kunnen te gaan. Ik ben té gek, ik ben té uitbundig, ik ben té eigenzinnig en ik heb téveel meegemaakt. Ik weet precies wat ik wel en niet wil van een man. En heel veel mannen willen niet in zo’n plaatje geduwd worden. Nee en dat kan ik me heel goed voorstellen want ik wil ook niet dat een man mij in een hokje duwt. Ik krijg soms wel eens opmerkingen, je bent net als een man, of als je een man was geweest…… Ben ik dan zo raar en zo apart? Volgens mij ben ik wel een lief prettig gestoord meisje. Ik ben zorgzaam, behulpzaam, spontaan, lief, respect vol, en intelligent. Een vriendin van mij zegt altijd; Je moet gewoon maar zo denken, als een man je niet wilt of je weer eens dumpt, dan lopen ze heel veel mis. Niet dat ik veel gedumpt word, ik dump meestal zelf. Soms word ik er zo gek van, omdat ze me in een hokje willen plaatsen dat ik het al gauw zat ben. Waarom ik dit eigenlijk schrijf, hoor ik je al denken. Nou dat komt doordat, een vriend van mij ineens na nooit een vriendin gehad te hebben een vriendin heeft. Een andere vriendin van mij ook ineens weer met een jongen op de proppen komt en omdat vrijdag een vriend van me belde met de mededing; ik ga trouwen. En nu zie ik mezelf al helemaal voor me over 10 jaar. Een soort van Bridget Jones, die alleen maar kan zaniken en zeuren. Zo’n geobsedeerde troela. Ik moet wel eerlijk toegeven, ik heb het boek standaard in mijn tas zitten, en waar ik ook heen ga, Bridget Jones gaat met me mee. Misschien dwingen mannen mij niet in een hoekje, maar ik zelf…. 😕


7 reacties

Eftee · 12 maart 2004 op 15:58

Kan me niet voorstellen dat je al boven de 40 bent. Daar begint het leven pas.
Gewoon lekker je eigen gang gaan. Dat is heel veel waard.

pleuro · 12 maart 2004 op 15:58

lieve Carina, ik herken een groot deel van je column wel, en ik kan je geruststellen dat het uiteindelijk allemaal best wel goed gaat komen. Maar mocht je nog een paar adressen willen hebben uit mijn hunker bunker adresboekje, dan hoor ik het wel van je 😀

leuk en herkenbaar (voor mij althans) groeten Pleuro(tica)

Mosje · 12 maart 2004 op 20:33

Lieve Pleuro, wil je mijn adres niet zo maar aan iedereen weggeven? Please!

Carina,
De twijfel komt je tegemoet in je column, en da’s mooi als iemand dat met schrijven kan bewerkstelligen.

Liz · 12 maart 2004 op 21:51

Carina misschien ben je de ware nog niet tegengekomen?

Mup · 12 maart 2004 op 22:04

Het beste wat je kan zijn is jezelf. Dat je niet alleen wil blijven snap ik, maar weten dat je het alleen kan redden is veel meer waard. Volgens mij kan jij dat,

Groet Mup.

viking · 12 maart 2004 op 23:36

[quote]Maar nee, als ik een keer voor de “gein” vraag of ze met me willen trouwen, dan krijg ik angstige gezichten[/quote]

Dat krijg ik na tien jaar met Poppeduifje nog steeds als het thema weer eens wordt aangesneden. Waarom willen jullie toch altijd trouwen? (Dit is geen echte vraag, ik wacht niet op antwoord).

Ma3anne · 13 maart 2004 op 09:45

Loop je met zo’n boek in de tas? Tijd om een nieuwe tas te kopen, lijkt me, en je oude tas met boek en al weg te gooien. 🙂

Kop op! Het leven zonder een vaste man heeft ook zijn voordelen! 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder