Bridget Jones 2?

Tjah wat zal ik zeggen, word ik de volgende Brigdet Jones?

Ik ben bang dat ik alleen achterblijf, best zielig eigenlijk. Maar iedereen in mijn omgeving krijgt een vriend, gaan verloven, gaan trouwen of samenwonen. En ik vind het niet leuk meer. Soms denk ik wel dat er geen man voor mij rondloopt of dat ik gewoon niet met mannen wat dat betreft kan omgaan. Ik heb wel veel mannelijke vrienden en, dat zeggen ze tenminste, ze zijn allemaal dol op me en wouden allemaal wel zo’n vrouw als mij. Maar nee, als ik een keer voor de “gein” vraag of ze met me willen trouwen, dan krijg ik angstige gezichten van; oh mijn god nee! Dus wat het hele probleem is, ik heb een probleem met mannen. Als ik ze heb stoot ik ze af en als ik er niet één heb dan word ik gek. Ik denk dat ik typisch zo’n meisje ben waar mannen niet mee om kunnen te gaan. Ik ben té gek, ik ben té uitbundig, ik ben té eigenzinnig en ik heb téveel meegemaakt. Ik weet precies wat ik wel en niet wil van een man. En heel veel mannen willen niet in zo’n plaatje geduwd worden. Nee en dat kan ik me heel goed voorstellen want ik wil ook niet dat een man mij in een hokje duwt. Ik krijg soms wel eens opmerkingen, je bent net als een man, of als je een man was geweest…… Ben ik dan zo raar en zo apart? Volgens mij ben ik wel een lief prettig gestoord meisje. Ik ben zorgzaam, behulpzaam, spontaan, lief, respect vol, en intelligent. Een vriendin van mij zegt altijd; Je moet gewoon maar zo denken, als een man je niet wilt of je weer eens dumpt, dan lopen ze heel veel mis. Niet dat ik veel gedumpt word, ik dump meestal zelf. Soms word ik er zo gek van, omdat ze me in een hokje willen plaatsen dat ik het al gauw zat ben. Waarom ik dit eigenlijk schrijf, hoor ik je al denken. Nou dat komt doordat, een vriend van mij ineens na nooit een vriendin gehad te hebben een vriendin heeft. Een andere vriendin van mij ook ineens weer met een jongen op de proppen komt en omdat vrijdag een vriend van me belde met de mededing; ik ga trouwen. En nu zie ik mezelf al helemaal voor me over 10 jaar. Een soort van Bridget Jones, die alleen maar kan zaniken en zeuren. Zo’n geobsedeerde troela. Ik moet wel eerlijk toegeven, ik heb het boek standaard in mijn tas zitten, en waar ik ook heen ga, Bridget Jones gaat met me mee. Misschien dwingen mannen mij niet in een hoekje, maar ik zelf…. 😕