Soms moet je als aspirant-schrijver ook de dingen neerzetten die je het liefst voor jezelf zou houden. Ik schrijf meestal ongecontroleerd en impulsief, over wat me dwars zit.
De onderwerpen zijn dan meestal globaal van aard, en kunnen betrekking hebben op een ieder. Wat me echt tot in het diepst van mijn ziel raakt, en hoe ik daar mee om ga, komt slechts sporadisch omhoog, en dan nog meestal gecensureerd en in flarden. Hoog tijd om daar eens iets aan te veranderen, lijkt me. Schrijven is kunst, en in kunst zit je hele ziel en zaligheid. Vandaar dus nu dit gedicht uit het diepst van mijn ziel..

————————–
Je hebt geen idee
Hoeveel ik van je hou
En hoezeer ik je haat
Ik heb zelfs geen idee meer
Waar het over gaat
Een vage herinnering
Een ruzie, gekrenkte trots en geld
Zwijgen en zinloos, non-verbaal geweld
Haat en liefde
Ik laat het even voor wat het is
En zeg puur vanuit mijn hart
Dat ik je mis
Mijn gemis brand diep
Misschien kun jij het jouwe verdragen
In dat geval kan ik slechts vragen
Dat je dit leest en voelt
Hierin staat alles
Wat ik bedoel

Categorieën: Algemeen

2 reacties

Lisa_ · 5 april 2007 op 14:19

Pff je hebt lef! Ik weet dat dit soort stukjes een schrijver maakt tot wat ie is, maar ik heb er toch altijd moeite mee..

(heel even off-topic: ik heb 4 dagen geleden iets van 3 columns ingestuurd [jeeh ik schrijf weer!] en ze staan er nog steeds niet op.. iemand een idee waarom?)

Kijk ook eens op mijn nieuwe weblog :):
http://drowningondryland.punt.nl/

Mosje · 6 april 2007 op 12:41

Eigenlijk zou de redactie dit soort stukjes moeten modereren. Die inleiding hoort er niet bij.
Tja, en wat je dan overhoudt is een gedichtje, geen column. Maar goed, er staan hier vaker gedichtjes, dus daar zal ik maar niet te veel over zeggen.

@Lisa: meerdere stukjes tegelijk insturen wil niet zeggen dat ze ook allemaal direct gepubliceerd worden. Gewoon geduld hebben, ze komen echt wel.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder