C-O-N-F-I-D-E-N-T-I-A-L

Benauwt kijkt dokter Wie om zich heen. Hij is volledig gedesoriënteerd. De ruimte waarin hij zich bevindt komt hem bekend voor maar werkt vervreemdend. Hij ziet alles uitvergroot. Enorm. Door het glas van zijn TARDIS ziet hij een gigantisch grote paperclip liggen. Hij zit gehecht aan printpapier. Op het printpapier ontcijfert dokter Wie een aantal letters. Ze vervagen in hun grootte. C-O-N-F-I-D-E-N-T-I-A-L , lijkt er te staan. Nieuwsgierigheid is gewekt. Is niet te bedwingen. Ondanks dat de dokter zich unheimlich voelt sluipt hij voorzichtig zijn telefooncel uit. Hij stapt in een dikke laag stof die zijn schoenen en sokken doen verdwijnen. Snel klimt hij op het printpapier dat stofvrij is en glad onder zijn voeten weg lijkt te glijden. Langzaam en voorzichtig schuift hij richting de letters die onder CONFIDENTIAL staan. Hoe graag hij het ook wil, de letters zijn niet te lezen. Ze zijn te groot en hij staat er te dicht op. Met een oplettend oog scant de dokter zijn omgeving. Wat een space? Het lijkt op een mega kantoorruimte. In de verte ziet hij een grote rode bak met vellen papier die eruit steken. Hij ziet nu ook dat er nog een aantal bakken bovenop gestapeld staan. Aan de zijkant staan een aantal letters strak in het rode plastic gegraveerd. L-E-I-T-Z staat er. Duidelijk. Dit moet een kantoor zijn. De dokter hoopt vurig dat degene aan wie dit kantoor toebehoord niet al te georganiseerd is. In dat geval kunnen namelijk volgeladen rommelige Leitze dossierbakjes uitstekend dienen als ladder. Bovenop de Leitzbakkentoren hoopt de dokter het vertrouwelijk papier wat beter te kunnen lezen. Gedreven door zijn nieuwsgierigheid klimt de dokter snel naar boven. Zich vasthoudend aan gele memovelletjes, pennen en een smoezelig boterhammenzakje. Oeps, dat stinkt. Naar bedorven leverkaas. Bah, muf. Het verschrompelde mandarijntje dat er naast ligt dempt de weeë lucht. Althans in dokter’s gedachte. Via een scherp mes, een brievenopener en een liniaal bereikt hij uiteindelijk de bovenste Leitzbak. Hij voelt zich een ware bergbeklimmer en rust even uit tegen een puntenslijper. Een omgekeerde punaise wordt meteen gebombardeerd tot Gipfelkreuz. De dokter voelt in zijn zakken en haalt een rode boerenzakdoek te voorschijn. Aha, een vlag voor zijn eigen Gipfelkreuz. Als een ware paaldanser klimt hij langs de punaise omhoog en prikt zijn zakdoek vast aan de punt. Zo, die hangt mooi te wapperen. Nieuwsgierig gooit de dokter een blik de kantoorruimte in. Hij heeft een mooi overview op het bureaublad. Het oogt als een nette georganiseerde vlakte. Zo te zien is de bewoner van dit bureau al een poosje niet aanwezig geweest. De ogen van de dokter glijden naar het papier waar CONFIDENTIAL op staat. De datum is van een jaar geleden. Hij snapt nu ook waarom er zoveel stof op het bureaublad ligt. Hé, daar ziet hij ook zijn Tardis in het stof liggen. Vreemd om te zien dat deze hetzelfde formaat heeft als de puntenslijper waar hij zojuist tegenaan leunde. De dokter raakt behoorlijk in de war van het bevreemdende kikkerperspectief. Zijn ogen glijden weer naar het vertrouwelijk papier. Hij leest nu heel duidelijk wat er op het papier gedrukt staat. De brief is gericht aan een zekere Kuipers. We inform you that it is more important to travel then to arrive at your final destination. For this reason we advise you to take enough sandwiches with you. You never know if you will find any food corner in space. Also we advise you to take an umbrella with you. Sometimes it rains rocks in space. You better be prepared. End of message. Yours sincerely, Prince Newton from Cape Carnival. P.S. It is predicted that pigs from out of space soon will enlarge planet earth. So take with you a large umbrella.