Hoe langer ik naar de langwerpige foto kijk, hoe meer ik zie. Om een beter beeld te krijgen loop ik op de muur af. Mijn ogen focussen op de details. Heel langzaam struin ik het oppervlakte af, een beetje gebukt en mijn handen op de rug. De ogen van museumwachten prikken in mijn rug. Gelukkig doet het niet pijn. Zowel aan de voor- als achterkant van mijn lijf word ik prikkels gewaar. Het enige onderwerp op de foto is een breed landschap van cactussen. In diverse tinten grijs en groen staan ze in het nachtlicht van de maan. Gelijk een futuristische skyline. De stekels schitteren. Ik zie nu ook kleine woestijndieren tussen de cactussen. Prachtig fotowerk van Ruud van Empel.

Categorieën: Diversen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

3 reacties

G.van Stipdonk · 22 mei 2020 op 20:38

Inderdaad, een plaatje!

van Gellekom · 23 mei 2020 op 09:01

Zeker iets om aan een muur te hangen

Geef een reactie

Avatar plaatshouder