Besluitvaardigheid is vaak een kunst die voortspruit uit tijdige wreedheid. (Henri Becquerel)
Onlangs heb ik mij de hersenen zitten pijnigen over een kwestie die misschien wel nooit een bevredigend antwoord zal opleveren, hoe je het ook bekijkt. “Hoe weten we of we de juiste beslissingen nemen?” Ik bedoel maar: in sommige gevallen is het zo klaar als een klontje welke kant je uit moet gaan.
De maandagmorgen. Deze ochtend met de auto naar Arnhem geforenseerd. Het is een beetej vreemd, maar sinds ik wakker wordt met radio nationaal wordt ik elke keer heeel vrolijk wakker. wat is radio nationaal… een zender die op de vroege ochtend enorm vrolijk K3, de skihut, andre hazes, frans bauer etc etc. door je slaapkamer laat knallen. Deze morgen werd ik wakker met een lied gebaseerd op en knaller van een reclame.. BIERTJE!? ik geloof dat ik wel 1000 keer biertje voorbij heb horen komen.
Van de week werd ik gebeld door een vriend van mij. Hij had mijn stukje vriendschap gelezen en voelde zich toch wel gepasseerd.
‘Hoezo, gepasseerd?’, vroeg ik verbaasd. ‘Mijn vriendschap met jou is toch anders dan met mijn vriendinnen?
Al lopend over de werkvloer ben ik me aan het bedenken wat ik ga doen. De woorden geen zin, geen zin, geen zin, dreunen door mijn hoofd. Komt het omdat ik geen zin heb of wil ik zo graag geen zin hebben dat ik er geen zin door krijg. Eigenlijk heb ik altijd zin.
Wat veroorzaakt het gevoel van ongeluk?
Het antwoord op die vraag kan gegeven worden in één regel: het is het verschil tussen wat we kunnen krijgen en wat we werkelijk willen. Jammer genoeg is wat we kunnen krijgen ‘smeestentijds niet gelijk aan wat we willen. En dat veroorzaakt een gevoel van ontevredenheid, resulterend in ongeluk.
