En dan gebeurt het. Het nieuws ligt plots op straat. Niemand die er iets van begrijpt. Hoe is het mogelijk? En dat in hun eigen vertrouwde volksbuurtje. De postbode, de bouwvakkers, de stratenmakers, de kroegbaas, ze rennen allemaal naar het spektakel. Het spektakel bij huisnummer 19. Als ware ze er Lees meer…
Met een zoemend geluid eet de recorder de videoband op, om al snel beeld uit te spuwen. Wulpse meisjes dwarrelen steeds minder gekleed over, onder, in, door elkaar op opzwepende muziek. Automatisch glijdt zijn linkerhand kriebelend over zijn onderbuik naar beneden, pakt zijn zweterige geslacht en begint op en neer Lees meer…
Al weken hik ik er tegenaan, ik kan er nu echt niet meer omheen. Morgen is het zijn verjaardag. Dat was elk jaar een dag die we vierden, ongeacht hoe hij er aan toe was. Dat hij de afgelopen drie verjaardagen zelf moest missen door zijn coma, betekende niet dat Lees meer…
Hij pakt de schep en begint te graven. Hij heeft er weinig zin in, maar het moet gebeuren. De grond is bikkelhard door het te lang uitblijven van enige regen van betekenis. Het maakt het graven er niet echt makkelijker op. En dan die verstikkende hitte. Het is 30 graden Lees meer…
Borduurwerken, ik heb er grote bewondering voor. Altijd al gehad. Het zigeunerinnetje, het melkmeisje, het jongetje met de traan, n’importe quoi. Noeste arbeid borduurwerk. Het ligt ook in de naam opgesloten. Bord uur werk. Eigenlijk zou het bordurenwerk moeten heten, uren werken op een bord. Met een beetje visueel vermogen, Lees meer…
