Stuiterende kerstballen bijten niet

Als kleinzoon van de hoofdcodeur der binnenlandse strijdkrachten heb ik natuurlijk een enorme voorsprong.
Mijn grootvader codeerde uitsluitend belangrijke berichten en vond een codeerapparaat uit dat thans de concurrentie met een computer nog aan zou kunnen. Zijn apparaat kon niet alleen coderen, maar ook decoderen zodat een vice versa verkeer mogelijk was. Wanneer dit apparaat eerder was uitgevonden dan hadden wij veel minder soldaten nodig gehad.

Ouwe nelen over kerstballen

Ik wil me er ook wel eens aan wagen. Aan een themacolumn. Maar ik vindt het best wel moeilijk. Al die verplichte woorden. Hoe maak ik daar nu een samenhangend geheel van. Een poging dan maar. Er was eens een achtpuntig sterretje. Zo die ben ik alvast kwijt. Die dolverliefd werd op een adventwantje. Ja, ja, ik kan best wel hoog literair schrijven. Doet het niet een beetje denken aan Alice in wonderland? Zeg maar eerlijk.

Kerstballen van goud

Moe zitten ze in het kleedlokaal. Buiten klinkt een oorverdovend snerpend fluitconcert. Het is gedaan met de pret. Voor de zoveelste keer niet meegedaan. Dat kan toch niet waar zijn? Hebben ze nu weer niets geleerd? Getroost zijn ze al door familie. Die steunen onvoorwaardelijk in barre tijden. Mouwen worden een laatste keer opgestroopt. Een koude douche verdienen ze niet. Een biertje spoelt het bitter weg.

Kerstballenborsten in de kelder

Kan ik er wat aan doen dat mijn hobby’s net wat extremer zijn dan die van een ander? Ziek word ik ervan om mezelf steeds te moeten verdedigen. Ja, handwerken is mijn hobby en daar mag ik best trots op zijn. Borduren, haken, punniken. Elke vorm van wol en garen vliegt door mijn vingers. Alles voor een hoger doel: Naaien in de kelder. Ik kan er uren over [b]ouwenelen[/b].