Huib: “Hé Sander. Sjoh, wat heb jij een bruine kop man!”
Sander: “Huipie! Ja ik ben lekker op vakantie geweest.”
Huib: “Sjoh..vakantie. Lekker! Waar ben je geweest?”
Sander: “Naar Japan!”
Huib: “Sjoh Jáh…pàn! Dat ligt niet naast de deur! Waar ben je allemaal geweest in Japan?”
Sander: “Een rondreisje was het. Dus echt vakantie heb ik niet gehad hahaha. We begonnen in Peking.”
Huib: “Peking? Huh..Maar dat ligt toch in China?”
Sander: “Eh…China? Nee Japan toch? Er lopen allemaal van die Chinezen rond.”
Huib: “Ja, ja. Chinezen! Die wonen toch in China?”
Sander: “Verdomd…Wacht even! Ik bel Carla.”

***5 minuten later***

Sander: “Tsjonge! Je hebt gelijk Huib. Carla zegt ook dat het China is.”
Huib: “Nou moe!”
Sander: “Tsss..ehm weet je wat ik het leukste vond Huib?”
Huib: “Nou?”
Sander: “Die taal. Dat Ping Pang Pong hahaha. Dat is geen geluid man. En ze hebben wel 14 verschillende manieren om Pang te zeggen. Dat geloof je toch niet?”
Huib: “Sjoh..Je maakt wel wat mee!”
Sander: “Weet je trouwens hoe ze die taal noemen? Je komt echt niet meer bij, Huib als je dat hoort!”
Huib: “Eh…Chinees?”
Sander: “Nee, nee, het is echt veel hilarischer. Eh hè shit, hoe heet het nou ook weer? Iets met fruit was het.”
Huib: “Iets met fruit?”
Sander: “Ja, iets met fruit.”
Huib: “Spinazie?”
Sander: “Hahaha, nee niet spinazie. Dat had wel gekund overigens. Het klinkt wel Chinees. Nee een ander fruit. Ik kom er zo wel op. Hè het ligt op het puntje van mijn tong. Kom, zo’n kleine sinaasappel!”
Huib: “Een mandarijn!”
Sander: “Ja, ja precies, Mandarijn! Maar dan met een lange ei hahaha.”
Huib: “Sjoh…Wat was nou echt bijzonder in China, Sander?”
Sander: “Ze eten er helemaal geen Babi Pangang! Wist je dat? Typisch Hollandse kost! Geen Japanner die Babi Pangang eet!”
Huib: “…Chinees!”
Sander: “Nee, dat zeg ik net. Dat eten ze dus niet!”
Huib: “Je bedoelt Chinees, bedoel ik.”
Sander: “…Eh Huipie, heb je je pilletjes wel geslikt? Zitten we wel op hetzelfde level?”
Huib: “Laat maar Sander.”
Sander: “Voor de bakker! Ze hebben trouwens in China ook heel authentieke bordjes van porselein, Huib. In het Delfsblauw!”
Huib: “Origineel Chinees, dus!”
Sander: “Ja prachtig man! Natuurlijk als souvenir meegenomen. Helemaal uit China!”
Huib: “Sjoh…je maakt wat mee!”
Sander: “Ik miste alleen de laatste week wel de Pindakaas, Huib. Ja, na 3 weken is zo’n potje toch leeg. Dan moet je je echt door zo’n laatste week heen slepen. Dan valt 塗, 涂, 三明治 toch wat tegen.”
Huib: “Hè?”
Sander: “ 塗, 涂, 三明治! Dat is Chinees broodbeleg.”
Huib: “Ah…oké!”
Sander: “Nou het was een fantastische vakantie, Huib! Ik moet weer eens verder. See you later alligator, hahaha!”
Huib: “Do while crocodile”

Categorieën: Gein & Ongein

Bert K

Zo'n 11 jaar geleden begon ik met het schrijven van columns. Ik heb belangstelling voor mensen en alle gewone en ongewone dingen die ze doen en laten. Een onuitputtelijke bron van inspiratie. In mei 2013 is een bundel, Spam genaamd, van mij verschenen.

3 reacties

Libelle · 18 augustus 2013 op 10:15

Leuk gesprek tussen twee heren, net voordat de directievergadering bij de NS weer verder ging, vermoed ik.
Lekker doorspekt met humor en leuke wendingen.

arta · 19 augustus 2013 op 12:01

Hmm… Dialogen schrijven is erg moeilijk. Dat blijkt ook bij deze. Eerlijk gezegd vind ik hem niet helemaal lekker lopen. De namen voor elke zin lezen niet lekker (vanuit de dialoog moet blijken wie wat zegt…) en het verhaal niet heel erg boeiend, eerlijk gezegd.

Mien · 19 augustus 2013 op 15:03

Het leest als een mop uit mopland. Het risico bestaat dan dat er niet om gelachen wordt. Maar daar zitten die Chinezen vast niet zo mee.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder