Consuminderen

Hun inkomsten waren de laatste maanden drastisch gedaald en de reserves slonken zienderogen. Tijd voor bezinning en bezuiniging. Nadat ze alle uitgaven op een rijtje hadden gezet liepen ze die een voor een door en schrapten zoveel mogelijk. Abonnementen werden opgezegd, ze verkochten een van de twee auto’s, de reisgidsen gingen bij het oud papier en de verwarming werd twee graden lager gezet. Zo konden ze een behoorlijk geldbedrag besparen. Gelukkig deden ze al jaren niets meer aan verjaardagen of decemberfeesten, waardoor ook de cadeaukosten aanzienlijk waren gedaald. Kleding kochten ze zelden en het meubilair kon nog jaren mee. De volgende onkostenpost die ze onder de loep namen was de telefoon. De drie vaste lijnen kostten erg veel geld en ze hadden beiden een mobieltje. Wanneer ze een derde gsm zouden nemen en die als thuistoestel gebruiken, konden er honderden euro’s worden bespaard. Ze stuurden meteen een aangetekende brief naar de telefoonmaatschappij en beëindigden hun contract met ingang van het nieuwe jaar. Zodoende konden ze op de kerstkaarten meteen de wijzigingen aan iedereen doorgeven.
Ze ontdekten dat hun internetverbinding stukken voordeliger was bij de concurrent. Ook deze knoop werd snel doorgehakt. Hier waren ze goed in. Samen kwamen ze er wel uit.

In Rotterdam bleek zich een geweldig leuke winkel te bevinden met tweedehands goederen, Spam geheten. Het paste prima bij de nieuwe begrotingsplannen en ze besloten daar een bezoekje te brengen om zichzelf te belonen voor alle besparingen. Voor haar werd het een kleurige glazen vaas en voor hem tien exemplaren van de “Lach” uit de jaren zestig. Ze maakten er een gezellig dagje van met een zalige mosselschotel als lunch en aansluitend een bezoekje aan de Euromast, waar ze zich 37 jaar geleden hadden verloofd. Voldaan keerden ze huiswaarts en sloten de dag af met een tevreden gevoel.

Het werd een hobby, een uitdaging zelfs, om steeds minder geld uit te geven. Er waren nog zoveel manieren om te consuminderen. Er bestonden zelfs websites over dit onderwerp. Ze leerden hun eigen wasmiddel maken, verkochten honderden boeken, bereidden hun maaltijden met voordelige en gezonde ingrediënten en stapten vaker op de fiets om brandstof te besparen. Na verloop van tijd hielden ze zelfs geld over aan het eind van de maand. Hun inspanningen werden beloond en ze kwamen niets te kort.
Het was wel jammer dat er geroddeld werd door buren en kennissen. Die begrepen er allemaal niets van en veroordeelden hun nieuwe leefwijze.

Na een jaar maakten ze de balans op. Ze zetten opnieuw alle uitgaven op een rijtje en telden hun zegeningen. Het tweede rijtje was verreweg het langst. Ze keken elkaar glimlachend aan. In principe was er geld genoeg om een kleine vakantie te plannen, ze konden hun garderobe aanvullen, zich op tijdschriften abonneren of uitgaan. Het kon allemaal, maar het hoefde niet meer. Ze waren gezond en ze waren samen. Volkomen tevreden met wat ze hadden. Er ontbrak niets aan hun geluk. De roddelaars konden opzouten. De waarheid was glashelder: “Minder is meer”.

(Deze column is geschreven naar aanleiding van een schrijfopdracht. De verplichte, onderstreepte woorden mochten slechts eenmaal worden gebruikt in vijf verschillende alinea’s. Totaal aantal woorden tussen de 450 en 500.)