Woeste Wouter staat al tweeënhalf uur te schoffelen in het park. Hij vraagt zich af hoe het kan dat onkruid zo hard groeit op plekken waar je het niet wilt. Heeft hij nooit geweten. Wouter staat niet voor zijn lol te tuinieren in de hitte. Hij heeft straf. Taakstraf. Iets met een laffe beroving en een bejaarde. Het erge voor Wouter is dat iedereen in het park kan zien dat hij iets uitgevreten heeft, omdat hij een oranje hesje aan heeft. Dat is een onderdeel van de straf. ‘Werkt voor de samenleving’ staat er met dikke letters op zijn buik. Je kunt je afvragen waarom belastinginspecteurs die tekst niet op hun overhemd hebben staan. Of politici. Of gemeenteambtenaren. Dat je telkens herinnerd wordt dat die mensen voor je wérken. Dertig meter verderop bij de grote eik staat een groep pubermeisjes. Ze krijgen Wouter in het vizier en beginnen te lachen. Lang en hard. “Daar staat weer zo’n stumper die zich niet kon gedragen” roept er eentje.

Even later knielt Wouter in de rozenbottelstruiken om papier te rapen. Zijn gedachten dwalen af naar zijn strafzaak van vorige maand. Nu hij daar zo op terugkijkt, vindt hij het eigenlijk maar een rare gang van zaken. Eerst beroofde hij die oude vrouw op de hoek van de straat van haar handtas. Dat had hij iets slimmer aan moeten pakken, vindt hij nu. Hij was er dan wel als een haas vandoor gegaan met de buit, maar een voorbijganger had de overval gefilmd. De volgende dag stond Wouter op YouTube. En dat mag niet! Hij weet dat privacywetgeving tegenwoordig zo in elkaar zit, dat je geen filmpjes van misdaden op internet mag plaatsen waarbij de dader herkenbaar in beeld is. Stel je toch voor dat je als tuig zijnde herkend wordt door iemand en dat ze lelijke dingen naar je roepen op straat. Dat wil je niet. Lieden die het tóch wagen misdadigers online te zetten, riskeren boetes tot liefst vijfentwintigduizend euro. Dat weet Wouter ook.

Hij schiet weer in de lach als hij aan die filmende voorbijganger denkt. “Ik moet misschien wel tachtig uur schoffelen” denkt Wouter, “maar dat is lang zo erg niet als de torenhoge boete voor die gluiperd die van mij een YouTube-held durfde te maken!”


16 reacties

Mien · 5 augustus 2011 op 07:17

.
Scherpe column met twist.

Crimineel in het kwadraat.
Misschien moet Wouter wel [b][url=http://intherapie.ncrv.nl/uitzendinggemist]In therapie[/url][/b] … :hammer:

Mien

Libelle · 5 augustus 2011 op 08:28

Kan zo bij ons de krant in als top column!
Maar die plaatsen worden allemaal bezet door hun eigen redacteuren. Zouden ze ook de puzzel zelf maken?

Meralixe · 5 augustus 2011 op 09:14

Rare gang van zaken. :hammer:

sylvia1 · 5 augustus 2011 op 09:34

Clevere column Kwiezel, je neemt zowel de zwaarte van straffen in relatie tot de misdaad op de hak als het wel of niet herkenbaar mogen maken van criminelen.
[quote]Je kunt je afvragen waarom belastinginspecteurs die tekst niet op hun overhemd hebben staan. Of politici. Of gemeenteambtenaren. Dat je telkens herinnerd wordt dat die mensen voor je wérken.[/quote]
moest ik om lachen maar vind ik ook sterk!

Chris · 5 augustus 2011 op 09:59

Originele column, leuke insteek. Ik heb wel een punt van kritiek, de personages vind ik niet geloofwaardig neergezet en daardoor wordt (voor mij althans) het stukje wat geforceerd. Ik maak me sterk dat Wouter denkt in zinnen waarin het woord “torenhoog” in voorkomt. Sowieso weinig goedlopende zinnen in de denkwereld van een gemiddelde draaideurcrimineel. Ik denk dat het Wouter uberhaupt niets interesseert dat iemand anders een boete heeft. Wouter heeft zelfmedelijden. Even los van het feit of Wouter uberhaupt veroordeeld had mogen worden obv het filmpje.

En ik kan mij ook niet voorstellen dat een pubermeisje zegt: “Daar staat weer zo’n stumper die zich niet kon gedragen” Dat formuleren ze gewoon anders.

Meralixe · 5 augustus 2011 op 10:22

Cris, inderdaad, ook ik had al in die richting gedacht maar wilde niet al te veel kritiek geven.
De schrijver verteld en moet enkele personages neerzetten om tot een verhaal te komen.
Dit is een zeeeeeer moeilijk punt in de schrijverij omdat we ons te weinig inleven in die personages die binnen het verhaal voorkomen.
In dit geval,hier dus, voelt men achter elk personage dat Kwiezel de schrijver is waardoor het verhaal een ongeloofwaardig en geforceerd karakter krijgt..
Kwiezel, de beste stuurman staat aan wal.
:pint:

Harrie · 5 augustus 2011 op 10:47

Ik vind dit een goede column.
Niemand wil in een hoek neergezet worden.

Chris · 5 augustus 2011 op 11:12

Meralixe, er is niets mis met kritiek geven, hoor. Zonder kritiek leer je ook niets. Overigens vind ik het inleven in personages juist een van de leukste dingen van het schrijven. In de huid kruipen van iemand, die misschien niet eens in het echt bestaat. Een wereld creeren en erin stappen, en uiteindelijk slechts een fractie opschrijven van de totale ervaring die je als personage hebt doorleefd.

Kwiezel · 5 augustus 2011 op 11:17

@Chris en Meralixe: dank voor jullie kritiek! Snap jullie punt heel goed. Ik was echter geenszins van plan om een geloofwaardige situatie te schetsen. Vind zelf dat door het surrealistische karakter de essentie beter tot zijn recht komt.

Ferrara · 5 augustus 2011 op 12:26

Ja een YouTube-held worden…voor Wouter misschien wel het gevaar om recidivist te worden. Ik vind het een goede column. Alle aspecten komen aan bod.

Mien · 5 augustus 2011 op 15:03

@Kwiezel:
Surrealistische karakter?
Dat maakt mij nieuwsgierig.
Waar zit dat surrealistische karakter dan in de column?
Ik zie het namelijk niet.
Ceci n’est pas une column avec un caractère surréaliste.

Mien

Kwiezel · 5 augustus 2011 op 16:06

@Mien: tja, ik denk niet dat er veel Wouters in ons land zijn die serieus een relatie leggen tussen het moeten dragen van een hesje en mensen die hen op YouTube vereeuwigen… Weet je, als je de situatie leest, heb je meteen door dat het verzonnen is. In die zin vind ik het al een surrealistisch karakter hebben. Maar hee, zo zie ik het hè? 😉

arta · 5 augustus 2011 op 17:32

Op het moment dat in de eerste zin van jouw column als naam van de hoofdpersoon ‘woeste Wouter’ voorbij kwam, ging ik hem al karikaturesk beschouwen.
Ik vind em zeer geslaagd, Kwiezel.

Mien · 6 augustus 2011 op 00:09

@Kwiezel: Oké, verzonnen, daar kan ik inkomen. Dat maakt het voor mij echter niet surrealistisch. Het blijft overigens wel een goede column. Maar dat had ik al geschreven. Scherp. 😉

Meralixe · 6 augustus 2011 op 07:37

Ondertussen zitten we wel al aan een veertiental reacties en dat is mooi meegenomen, is het niet? :kus:

WritersBlocq · 6 augustus 2011 op 23:40

Goeie column hee, leest als een trein en slaat de spijker op z’n kop! Column van de Maand wat mij betreft, tot nu toe.
[quote]Het erge voor Wouter is dat iedereen in het park kan zien dat hij iets uitgevreten heeft, omdat hij een oranje hesje aan heeft. Dat is een onderdeel van de straf. ‘Werkt voor de samenleving’ staat er met dikke letters op zijn buik. Je kunt je afvragen waarom belastinginspecteurs die tekst niet op hun overhemd hebben staan. Of politici. Of gemeenteambtenaren. Dat je telkens herinnerd wordt dat die mensen voor je wérken.[/quote]

TOP!

Groetje, Pauline.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder