– Geef de hagelslag eens aan –
– Je eet toch altijd eerst een boterham met kaas en dan een met hagelslag, is er soms wat?-
– Nee, ik dacht laat ik het maar een keer omdraaien.-
– Je bent toch niet ziek? Voel even aan je voorhoofd –
– Nee –
– Gelukkig, ik maakte me echt ongerust –
– Laat me nou verdomme gewoon rustig even de krant lezen –
– Oh, sorry, hoor. Mag ik de komijnekaas?-
– Alsjeblieft – – Wil je het voor me snijden? Hij is echt keihard, deze keer –
– Zo genoeg? –
– Ja, zat. Nou misschien nog één plakje. Lekker, die oude kaas. Wat is dat voor een foto, van die grote aap, daar op de voorpagina? –
– Dat is geen aap. Zet je bril op en hou je hoofd nou effe –

– Heb jij daar de hagelslag nog staan? –
– Hier!-
– Je hoeft hem niet zo hard neer te zetten, de helft vliegt er overheen, zie ik zelfs zonder bril. Ik schep het wel op mijn beschuitje, zo zonde –

– Kan je misschien wat minder hoorbaar kauwen? –
– Ik dacht dat je helemaal verdiept was in het nieuws. Kan jij beschuit geluidloos kauwen, soms? –

– Kijk, nou verslik je je, logisch, je moet ook niet praten als je beschuit eet. Ik schenk nog wat thee voor je in, hier, neem gauw een slokje –

– Dank je, je bent echt lief. Hoor je Droppie snorren, onder de tafel, gezellig hè? –

– Ja, gezellig –

Categorieën: Mannen & Vrouwen

pally

Genieten van leven en mensen en natuur om mij heen. Schrijven als belangrijke drijfveer om te ordenen, te relativeren en te communiceren.

19 reacties

Troy · 11 november 2008 op 09:11

Ik weet niet waarom ik telkens als ik de titel van je column zie ‘Deense hagelslag’ lees 😕

Grappig weergeven, die daagse hagelsleur.

klapdoos · 11 november 2008 op 09:31

Daarom ontbijten wij met groentesappen, dan is de conversatie rustig, stil, en als er geslurpt wordt zet ik gewoon de radio wat harder of ik ga fluiten….dat breekt de dag zo een beetje…
Inderdaad wat Troy schreef, een stukje sleur van een lange dag….
groet van leny

SIMBA · 11 november 2008 op 09:46

Die laatste zin….ik lag in een deuk! 😆

Fem · 11 november 2008 op 10:08

goeie morgen 😀 !

doemaar88 · 11 november 2008 op 10:29

Leuk, Pally! 😆

trawant · 11 november 2008 op 11:27

Echt gezellie bij jullie aan de ontbijttafel..
Zijn er nog gestampte muisjes..?
.. doe jij geen boodschappen meer tegenwoordig..?

lijkt me wel iets voor een feuilleton column..

Leuke scene.. 😆

lisa-marie · 11 november 2008 op 13:03

Een hele andere pally maar ik heb er hartelijk om moeten lachen en met veel plezier gelezen.
En ja ; het is hier ook herkenbaar 😀

Mien · 11 november 2008 op 19:05

Deed me een beetje denken aan Mensenpraat (1994)van Armando. Helaas niet meer verkrijgbaar.

Verfijnde humor zo droog als pindakaas. :hammer:

Mien

Anne · 11 november 2008 op 19:12

Ha ha!! ra ra wie er bij jullie de kletser is, en wie de zwijger!

arta · 11 november 2008 op 20:08

Misschien lees ik het helemaal fout, maar ik las hier een stel uit, dat alleen nog de sleur heeft die hen bindt. (en ik kan me met geen mogelijkheid voorstellen, dat dit aan jullie ontbijttafel gebeurt, maar dat terzijde…)
Leuk stuk!
🙂

pally · 11 november 2008 op 22:33

Het is grappig dat deze daagse hagelslag in sommige reacties wordt beschouwd als een scene uit mijn eigen ontbijtgebeuren, ha, ha! Gelukkig niet.
Maar welbeschouwd een compliment!
Bedankt voor de reacties,

groet van Pally

bender · 11 november 2008 op 23:30

nee, ik lees hier toch geen sleur uit: het is het gezellige gekibbel van mensen die elkaar door en door kennen. Mooi, Pally!

pepe · 12 november 2008 op 07:57

Wat is er mis aan, dat dit niet bij jou thuis zou kunnen zijn, Pally.

Ik vind het heel leuk en geloof gelijk er van die ochtenden voorkomen bij iedereen.
Jouw Droppie, heet toch ook echt Droppie?

Van mij mag hij echt of verzonnen zijn, ik vind hem toch erg grappig.

KingArthur · 12 november 2008 op 10:12

Op het moment dat de conversaties morgens aan de keukentafel zo verlopen denk ik dat het tijd wordt om buiten de deur te eten.

Voor mijn gevoel heb je iets teveel gestreept in je tekst. Waarom zo negatief met al die minnetjes aan het eind? 🙂

Dees · 12 november 2008 op 10:31

Mooi gevangen sfeertje. Ik sluit me wel bij Pepe aan, zo zal het er bij de meeste mensen nu en dan toch echt aan toegaan, niks mis mee. Alsof elke dag een feest van communicatie en begrip en gezelligheid moet zijn…

pally · 12 november 2008 op 10:54

Jehebt gelijk, Dees. Geen dagelijkse kost en lekker aangezet, dat wel. En, nee, de dagelijkse communicatie is echt niet altijd geweldig en glorieus. Eigenlijk moet ik me ook niet laten verleiden tot uitleg of verontschuldiging. Is vast weer die schijterigheid die me nog steeds af en toe bevangt.

DreamOn · 12 november 2008 op 21:14

Erg leuk geschreven, Pally!

Groetjes van DO.

KawaSutra · 13 november 2008 op 01:12

Als je de kaas van je brood laat eten is er altijd nog hagelslag.
Ik denk dat dat dit soort conversaties vaker voorkomen dan je zou denken, alleen blijven ze nooit hangen! Leuk om dat nu eens uitgeschreven te zien.

Ma3anne · 13 november 2008 op 10:10

Sorry pally, die streepjes storen me verschrikkelijk en daarom kom ik amper door de tekst heen. Ik raak ook telkens de draad kwijt wie wat zegt en moet dan terug gaan tellen.

Inhoudelijk vind ik het wel een grappig stukje verveling in een relatie weergeven. Verder weinig herkenbaars. Maar ik ontbijt dan ook altijd in mijn uppie en dan zou zo’n conversatie wel erg vreemd lijken. :hammer:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder