De man die tegenover mij zit is goed gekleed. Hij draagt een modern glimmend kostuum, eronder kekke schoenen met Zebraprint. Hij zit in de mode. Mijn dochter, kapster, keek daarnet al met grote belangstelling naar zijn zorgvuldig geknipte coupe.

Dat je miljonair moet worden om gelukkig te zijn, klopt niet, blijkt uit zijn relaas. De man, laat ik hem Guido noemen, is steenrijk, maar eenzaam. Hij heeft zes kinderen. Met een daarvan heeft hij contact. Er is geen vrouw, alleen die ene dan die vreemd genoeg steeds boos is omdat hij vreemdgaat. Ik bekijk zijn mobiele telefoon en zie de vrouw, een bleke schoonheid, lachend terugkijken. Er komt een berichtje door.  Acht doden in New York bij aanslag. Het balkje verdwijnt weer.

Een paar dagen geleden was er een vrouw van rond de dertig bij mij op consult. Ze was werkelijk prachtig. Van buiten dan. Haar tachtig jarige man was pas geleden overleden na een kort ziekbed. Zijn zonen hadden de erfenis veiliggesteld. Nu was ze op zoek naar een andere man. Liefde was van ondergeschikt belang. Geld des te meer. Ze was er maar eerlijk over. Het is eten of gegeten worden. Niet dan?

Aan haar denk ik nu ik de miljonair tegenover me zie zitten. Misschien is zij wel wat voor hem. Guido brengt zijn beringde hand naar zijn keurig gemanicuurde ringbaard en krabt aan zijn kin. Dan overhandigt hij me een foto van zijn zieke moeder. Voor het eerst zie ik verdriet en liefde in zijn donkere ogen. Het maakt hem menselijker. Misschien moet ik hem toch maar niet het nummer van de op geld beluste weduwe geven.

Op het nieuws zie ik dat Paul Manafort en Rick Gates aangeklaagd worden in de Ruslandzaak. Ene George Papadopoulos heeft zich overgegeven. Op Twitter zoekt men de goede man op om verhaal te kunnen halen en treft een George Papadubboulos, die met moeite de menigte kan overtuigen van het feit dat hij ’the other one’ is.
‘For the nineth time, I am not Trump’s Foreign policy adviser! I have no association with the Trump camp. None! I am going international, next stop Mars!’
De man heeft humor, dat kan vastgesteld worden. Of president Trump het allemaal net zo grappig vindt valt te betwijfelen. Onder de druk van het Muelleronderzoek bijt hij op Twitter fel van zich af. Een medewerker van Twitter stelt zijn account zelfs even buiten werking. Op zoek naar stilte, rust en integriteit. Het is tweeduizend zeventien. De uitspraak geldt voor ons allen. Eten of gegeten worden.

 

 

Categorieën: Algemeen

NicoleS

Door veel te lezen word je een betere schrijver. Joost Zwagerman was ervan overtuigd. Ik houd van lezen maar ook van schrijven. Ik ben bij column x terecht gekomen dankzij mijn lieve vader die hier jaren columns geschreven heeft. Kees Schilder is zijn naam. Ik hoop evenveel plezier te beleven aan het schrijven als hij. Favoriete schrijvers: Gerard Reve, J.J Voskuil, Maarten 't Hart, Adriaan v Dis, Arnon Grunberg, WF Hermans, Simon Vestdijk, Louis Bordewijk en Jean Plaidy. Favoriete boek: Het bittere kruid, Marga Minco.

6 reacties

Arta · 6 november 2017 op 11:31

Eten of gegeten worden…

Je invalshoek is bij dit deel anders, leuk!

Esther Suzanna · 6 november 2017 op 12:03

Verfrissend. Cool!

Mien · 6 november 2017 op 15:47

Leuk stukje.
P.s.:
Kijk even in je berichtenbox, heb je een PM gestuurd.

Karen.2.0 · 7 november 2017 op 01:35

Deze is anders, Nicole. Je verweeft de ene belevenis mooi met de andere, en das knap! (en ook mooi ‘rond’ daardoor) X

NicoleS · 7 november 2017 op 08:19

Dank allen voor jullie reactie!

Robert · 7 november 2017 op 16:00

Mooi gedaan!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder