Dansen, waarom ik?

Dansen kwam voorheen niet in mijn woordenboek voor.
Dansen was voor mensen die niets beters te doen hebben.
Dansen, dat zou ik nooit van mijn leven gaan doen.
Ik hou nu eenmaal van voetbal, dat deed ik al mijn hele jeugd. Het begon 10 maanden geleden.
Ik kreeg een relatie, 1 die nog lang stand zal houden.
Al snel kreeg ik te horen dat mijn vriendin al heel lang gedanst heeft.
Het was haar passie, ze voelde zich gelukkig met dansen.

Door haar vorige relatie moest ze dat alles opgeven omdat haat ex er zich niet lekker bij voelde.
Ze heeft lang moeten nadenken, maar heeft toen besloten ermee te stoppen.
Zelf vond ik het ook niet fijn dat ze wilde dansen.
Ze wilde er ontzettend graag weer op.
Moet je je voorstellen, met een vreemde jongen intieme bewegingen maken.
Na een tijdje heb ik gezegd dat ze het van mij mocht, maar dat ik niet zou komen kijken.
Ik ben zelf een ontzettend jaloers persoon, dus dat zou ik echt niet kunnen.
Voor haar was dit het teken om toch, op zijn tijd, een danspartner te zoeken.
Iets wat nog moeilijker leek dan dat ze had gedacht.
Maanden gingen er voorbij zonder ook maar enig succes.

Nog maar een maand, en dan was het al zover.
Het nieuwe dans seizoen zou bijna gaan beginnen, en nog steeds geen partner voor haar.
Toen las ze in de krant een stukje over salsa dansen. Het was een korte cursus.
Ze liet het mij weten en zei dat dat ook ontzettend leuk was.
Ik reageerde een beetje naïef.
Toch besloten we, dat we het maar moesten doen.
Ik dus ook, en dat terwijl ik nooit wilde dansen.
Mijn jeugd bestond uit voetbal, aan dansen had ik nog nooit gedacht.

Het seizoen van stijldansen kwam ondertussen ook steeds dichter bij.
Toch probeerde ze ook daarvoor nog een partner te vinden.
Het was nu eenmaal haar passie.
Helaas voor haar heeft de zoektocht niets opgebracht.

Tot aan een week geleden, ineens kwam ze naar mij toen.
Sander, er is vrijdag een opendag bij de dansschool. Zullen we erheen gaan?
Als het bevalt kunnen we er wel samen op gaan, 1e jaars.
En dat terwijl ze eigenlijk al 3e jaars is.
Ze wilde ontzettend graag dansen, en wilde zelfs 2 jaar daarvoor weg gooien.
Nu kan ik toch geen nee meer zeggen??
Ik heb er een paar dagen over na gedacht, en heb toen besloten om het te gaan doen.
Ik hou van haar, en hiermee maak ik haar ontzetten blij.

In de huiskamer oefende we al een paar dansjes.
Het was veel leuker dan ik gedacht had.
Met veel zin gingen we naar de opendag en het was en super avond.
Het was zo leuk dat wij ons gelijk hebben ingeschreven.
Natuurlijk was ze gelijk ontzetten blij.
Ik natuurlijk ook.
Mijn vriendin kon nu eenmaal haar passie voortzetten, en ik ging een nieuwe uitdaging aan.
Daar komt bij dat ze niet met een wildvreemde hoeft te dansen maar met haar vertrouwde vriend.

Maandag is de eerste echte les, wij beiden hebben er echt ontzettend veel zin in.

Zo zie je maar, zeg nooit “nooit” tegen iets wat je niet kent of nog nooit gedaan hebt.