Heb ik al eens verteld dat ik geobsedeerd ben door eten? De hele dag denk ik eraan, om de dag af te sluiten met de zoete beloning van ’t proeven. Geen groter genot kan ik me voorstellen. Als ik zou moeten kiezen tussen eten en seks, dan wist ik ’t wel. Ik kan de hele dag door snoepen en snaaien, dromen over chocoladekoekjes, borrelnootjes en paprikachips, fantaseren over couscoussalade met fetakaas, denken aan de lasagne die ik ga maken, genieten van het in elkaar brouwen van een Thaise curry, een cake bakken en de beslagkom aflikken, overal mag je me ’s nachts voor wakker maken. Een supermarkt doorstruinen is wat mij betreft dan ook het summum van genot. Vooral in ’t buitenland kun je me urenlang loslaten, waar het polarbröd, de groene limoenthee en de instant tortellini met kaassaus zomaar in het wild verkrijgbaar zijn. En dan heb ik nog niet eens over de rijen groengeroosterde pistachenootjes met currysmaak en gegrilde kipchips met wilde kastanjesmaak die je thuis niet hebt. Vrienden worden dan ook niet geacht om zomaar naar ’t buitenland vertrekken zonder van mijn specifieke wensen kennis te nemen.

Maar ook de Albert Heijn XL is er niet voor geschapen om met alleen een pak melk vlug weer naar buiten te lopen. Scoren zal ik, verlekkerd kijken naar de diepvriesafdeling waar twintig smaken Ristorante-pizza’s liggen geëtaleerd (waarvan je van driekwart van het bestaan niet op de hoogte was). Ik wil de Spaanse tortilla’s die mijn mini-appie uit het assortiment heeft genomen per sé Hebben. En wat zou het gááf zijn als de witte thee met jasmijnsmaak hier wel nog in het rek ligt en ik bovendien nog een paar zeldzame kaasjes mee naar huis mag nemen!!

Ik neem ze dan ook onmiddellijk serieus, mijn klanten die zich hebben ingeschreven bij de KvK, louter vanwege de Macropas. Ik ga ook lid worden van het eliteclubje dat bij de Übersuper mag winkelen. Maar dat ga ik morgen wel doen, nu moet ik even snel naar de oven, het stokbrood gevuld met kruidenboter is klaar.

Categorieën: Algemeen

2 reacties

DreamOn · 23 april 2012 op 21:31

De titel is bijna nog langer dan de column! 😀

Wel een aardig verhaaltje, maar je had er veel meer van kunnen maken. Een beetje de diepte in, zou ik zeggen.

Libelle · 24 april 2012 op 11:11

Jammer alleen dat door die Macro’s en Sligro’s het dorpswinkeltje failliet is gegaan en zelfs het friteskot is gesloten. Soms moet je 10 km fietsen voor een fricadel speciaal en moet je er al twee nemen om op gewicht te blijven.
Maar, narcist die ik ben; een héél leuk stuk, vooral die buitenlandse supermarkt! Vóór de kassa eet je niet duur ook.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder