De drang tot het vage

Discussiëren met gelovigen over het bestaan van God doe ik niet meer. Het kost ontzettend veel tijd en het levert niets op. Ze blijven toch wel volhouden dat ze gelijk hebben. Aan de andere kant doe ik natuurlijk exact hetzelfde en geloofsdiscussies draaien dus altijd uit op hetzelfde resultaat: iedereen blijft bij z’n punt en de discussie was in het beste geval een leuke vorm van tijdverdrijf. Toch kan ik het maar moeilijk hebben als mensen in dingen geloven die niet bestaan. Misschien komt het door mijn onweerstaanbare overtuigingsdrang. Misschien ben ik gewoon veel te nuchter om zoiets als religie te kunnen begrijpen. Misschien komt het doordat ik zo ontzettend overtuigd ben van mijn eigen gelijk. Waarschijnlijk dat laatste.

Jammer genoeg voor mij lijken er de laatste jaren steeds meer onbewijsbare theorieën serieus te worden genomen. Alternatieve geneeskunde heeft dan nog een eeuwenoude traditie, maar de afgelopen dertig jaar zijn er ook op andere vlakken nieuwe stromingen ontstaan. Het nare is dat die stromingen regelmatig invloed weten uit te oefenen op het dagelijks leven van heel veel mensen. Ook op dat van mij dus. En da’s irritant.

De alternatieve geneeskunde heeft zelfs een soort heiligenstatus verworven. Ooit vertelde een collega van me dat ze zwanger was geworden met behulp van acupunctuur. Ik schoot in de lach, wat me direct op een uitbrander van een andere collega kwam te staan. Daarna volgde er een verhaal van nog een andere collega over het met acupunctuur behandelen van een peesontsteking. Het heeft wel even geduurd voordat ik besefte dat ik niet in de maling werd genomen. Nog een verband met echte religies: kritiek erop leidt tot zeer verontwaardigde reacties.

Als de buurman in God wil geloven moet ik erg mijn best doen om daar last van te hebben. Maar als mijn kinderen op school lastig worden gevallen met het allerlei knip- en plakopdrachten omdat dat hun zogenaamde andere intelligenties zou helpen te ontwikkelen… Tsja, dan komt het allemaal wel heel dichtbij. Als de ziektekostenverzekeringen ineens kwakzalverspraktijken als acupunctuur en homeopathie in hun standaardpakket opnemen, dan betaal ik er dus aan mee.

Het lijkt erop dat mensen ergens in moeten geloven. Is het niet in God, dan is het wel in iets anders. Als het maar vaag is. Ik ga er er vanuit dat als er van acupunctuur of homeopathie op een gegeven moment toch bewezen wordt dat het werkt, het grootste gedeelte van de populariteit ervan direct verdwenen is.

Een nieuw probleem dus. De oerknal uitleggen aan een gelovige lukt net zomin als het bij een volgeling van een moderne vaagheid erkenning krijgen voor het nut van wetenschappelijk bewijs bij nieuwe methoden in de geneeskunde, het onderwijs of de pedagogie. Op de een of andere manier hebben ze een afkeer van wetenschap. Logisch, want het zou de ondergang van hun geloof betekenen. Er lijkt dus niets anders op te zitten dan maar gewoon te hopen dat de vage stromingen die ons nu overspoelen van tijdelijke aard blijken te zijn. Succes ermee.