“Het is een donkertje hè? héél anders dan die andere jongens van je,” merkt onze nieuwe buurvrouw op. “Tja, als ik niet beter weet zou ik zelf ook denken dat het er een van het zigeunerkamp is,” antwoord mijn moeder. Ze duwt mij voor zich uit de stoep op, ze heeft wel zin in een praatje en zet haar zware boodschappentas even naast zich neer. “Je kunt hem ook van alles aantrekken. Al is het een vuilniszak, het maakt niets uit, hem staat alles goed.” De buurvrouw stopt even met het soppen van haar voordeur, met witte knokkels wringt ze de doek tot de laatste zwarte druppels boven de emmer uit. “Haha, een echt vuilnisbakkenrasje dus.” Mijn moeder maakte onze kleding vroeger zelf. Zo had ze voor mij eens van haar afgedankte zwarte nepbontjas een kort broekje gemaakt. Midden op het plein van de kleuterschool liet ik vol trots iedereen om de beurt even aan mijn (b)(k)ontje voelen. Pas jaren later zal ik begrijpen dat het niet belangrijk is, of er toe doet wat je aan hebt, maar dat het alles te maken heeft met het gezicht dat je erbij trekt, je optreden, de show die je er van maakt. Als een echt haantje de voorste sta ik met mijn neus overal bovenop en ook graag in het middelpunt van de belangstelling. In gezelschap heb ik het hoogste woord. Ik verander de werkelijkheid, maak van een mug een olifant of als het moet een zilveren blouse van een grijze vuilniszak. Ik hutsel de zaken door elkaar en als mij dat beter uit komt wissel ik met gemak de volgorde van de gebeurtenissen om. Soms weet ik zelf niet meer welke versie de originele is. Dat alles natuurlijk alleen maar voor een goede zaak, namelijk het effect dat een handje helpen van de waarheid aan schoonheid en aandacht met zich meebrengt.
“Die jongen liegt zo,” hoorde ik mijn moeder ten einde raad eens klagen tegen oma. “Ach welnee, maak je toch geen zorgen, dat is geen liegen, hij heeft gewoon veel fantasie.”
Ik kijk naar boven en knipoog naar de hemel. “En zo is het oma.”
De laatste tijd merk ik steeds vaker dat er meer zijn er zoals ik. Wij zijn makers, wij zetten de wereld naar onze hand, proberen haar een beetje leuker te maken en scheppen zo ongelogen een in onze ogen nieuwe fantastische werkelijkheid. Dat is wat wij doen, wij hebben een taak, een opdracht als het ware. Dus lotgenoten, schrijvers en krabbelaars, niks writersbloq, droogstaan, gebrek aan tijd of inspiratie. Gewoon niet zeuren. Ik zeg: “kom op, zet je ogen en je oren open, pak je pen en papier, maak de wereld mooier en ga tekeer.”
16 reacties
arta · 16 augustus 2007 op 08:11
Amen! 😀
Heel goed onder worden gebracht!
[quote] “Ach welnee, maak je toch geen zorgen, dat is geen liegen, hij heeft gewoon veel fantasie.” [/quote]
Verstandige oma!
SIMBA · 16 augustus 2007 op 08:49
[quote]kom op, zet je ogen en je oren open, pak je pen en papier, maak de wereld mooier en ga tekeer[/quote]
En zo is het maar net!
Leuk geschreven 😀
lisa-marie · 16 augustus 2007 op 09:06
De eerste alinea is heel treffend net zoals de rest. Zo zonder franjes ,gewoon heel mooi en ook puur.
Met veel plezier gelezen. 🙂
pally · 16 augustus 2007 op 10:03
Prachtig pleidooi voor de fantasie, voor de creativiteit, Lagarto.
Geestig en ontroerend geschreven en zó waar!
Het geeft kleur aan de wereld , anders is er geen donder aan….
groet van Pally( als kind al als dromer en fantast betiteld)
Zie oude column ‘[b]kussen kijken[/b]’
n.b. mooie titel
Siebe · 16 augustus 2007 op 13:00
Leuke column Lagarto. Ik weet ook niet of het liegen is, net zo min als ik weet of het fantasie is. Zelf denk ik dat het veel te maken heeft met de bril die je draagt. Voor de één is het glas halfvol in plaats van halfleeg, anderen zit het naar eigen zeggen altijd mee terwijl het anderen naar hun zeggen altijd tegenzit. Ik weet niet of ‘wij’ makers zijn, ik weet niet of we de wereld werkelijk wel naar onze hand zetten. Ik denk dat we in ieder geval onze eigen wereld zoveel mogelijk naar onze eigen hand proberen te zetten en dat dit veel te maken heeft met de bril die we dragen waardoor we die wereld bekijken. Die bril is geen keuze, net zo min als het een leugen of fantasie is. Jouw zichtafwijking, daar mag je je denk ik gelukkig mee prijzen. Anderen daarin te laten delen door er bijvoorbeeld over te schrijven kan de wereld inderdaad soms een beetje mooier maken. Of anders wel de wereld van die anderen. Het is hoe dan ook een goed excuus om te blijven schrijven en van knollen citroenen te maken. Niet omdat het moet, maar omdat het kan immers.
😉
S.
DreamOn · 16 augustus 2007 op 13:06
Heel herkenbaar, en leuk opgeschreven!
Ik ga er vanuit dat deze column voor de volle 100 procent op waarheid berust!
Groetjes DO.
Troy · 16 augustus 2007 op 14:34
[quote]Midden op het plein van de kleuterschool liet ik vol trots iedereen om de beurt even aan mijn (b)(k)ontje voelen.[/quote]
(F)(L)auwe humor doet het altijd goed bij mij 😎
Quinn · 16 augustus 2007 op 17:52
Bij het lezen van de eerste alinea had ik een heel ander gevoel dan dat wat ik uiteindelijk aan het hele stuk overhield. Blijf vooral je fantasie gebruiken om de wereld iets mooier te maken, dat is soms helaas hard nodig! Je stuk leest als een trein, goed gedaan.
pepe · 16 augustus 2007 op 19:07
Mooi, ik help je wel de wereld te kleuren;-)
WritersBlocq · 16 augustus 2007 op 19:38
Heeeee ik ben gèk op zigeuners!
[quote]om de beurt even aan mijn (b)(k)ontje voelen[/quote]
… aan mijn bonte kontje voelen
had ik meer leesbaar gevonden, maar: het is een gaaf stukkie, echt leuk.
[quote]niks writersbloq[/quote]
Nee, writersblo[u]c[/u]q!
lagarto · 16 augustus 2007 op 22:10
[b]Pally[/b]; Vroeger als ik voor mijn moeder boodschappen deed op zaterdag, stond ik even later met mijn boodschappentas voor de school, over dromer gesproken!
[b]Siebe[/b] toch; Volgens mij zeg jij met heel veel woorden eigenlijk: Lagarto heeft gelijk.
[b]Dream on[/b]; Haha.
[b]Quinn[/b]; Wat dacht je dan bij de eerst alinea?
[b]Writersblocq[/b]; `Bonte kontje`ik wou dat ik hem zelf verzonnen had. `zo nodig met cq` (van Dale)
[b]Pepe Arta Simba Lisa-marie Troy[/b] Allemaal bedankt. Jullie maken dat ik er zin in krijg.
Quinn · 17 augustus 2007 op 02:45
@ Lagarto: ‘een donkertje’, ‘een van het zigeunerkamp’, ‘een echt vuilnisbakkenrasje’ etc. maakten dat ik dacht dat het richting discriminatie ging. Of bijvoorbeeld dat je geadopteerd en daardoor ‘anders’ was, of misschien toevalligerwijs weinig op je broers/zussen leek. Door de titel misschien wel dat je moeder loog terwijl je vader eigenlijk niet je vader was…
Een geval van fantasie die op hol is geslagen, of niet? 🙄 De rest van het stuk was gelukkig veel positiever.
lagarto · 17 augustus 2007 op 08:00
Hahaha, die Quinn. zie je wel, jij bent er dus ook zo een. Zo’n maker. Jij maakt het bij voorbaat al mooier dan het is. Goed zo, ga tekeer.
Quinn · 17 augustus 2007 op 15:54
@ Lagarto: zo had ik het nog niet bekeken 😉 Ik vind de uiteindelijke column en jouw bedoelingen ermee, mooier dan mijn hersenspinsels…
WritersBlocq · 17 augustus 2007 op 19:05
@ Lagarto, totally off topic:
[quote]U hebt gezocht op writersblocq:
Het door u gezochte woord is niet gevonden in het eendelige Van Dale Hedendaags Nederlands. Dit kan komen doordat het er niet in staat, bijvoorbeeld omdat het te nieuw is, of omdat het niet voldoet aan de opnamecriteria. Maar ook is mogelijk dat de spelling niet correct is. Kijk ook eens bij de zoekinstructies.
[/quote]
😆 😆 Gelukkig, er is maar één blocq aan je been!
Prlwytskovsky · 18 augustus 2007 op 00:47
[quote]“kom op, zet je ogen en je oren open, pak je pen en papier, maak de wereld mooier en ga tekeer.”[/quote]
Kijk, thats the spirit!!!