Kent u dat gevoel, wat een klein kind heeft vlak voor een verjaardag en het sinterklaasfeest? Dat opwindende gevoel en de toenemende spanning, maar vooral de voorpret die een mens kan hebben voor een speciale gebeurtenis. Ik ben ook zo’n mens, die ontzettend veel plezier kan beleven aan voorpret (niet verwarren met voorspel). Zo kwam ik een aantal weken geleden een paar mensen tegen die zich achter de schermen bij onze club zeer verdienstelijk maken met het opnemen, monteren en uitzenden van beelden die tijdens wedstrijddagen opgenomen worden.

Eén van die personen vertelde over een algemeen grapje binnen het team van sc Heerenveen media, waarvan ik vond dat daar maar eens wat meer mee gedaan moest worden. Op dat moment begon mijn voorpret en gedurende weken daarna heb ik me dan ook volledig verdiept in het thema “de Gouden eikel!”

Allereerst moest ik een oorkonde maken welke ik samen met de trofee uit zou reiken. Gelukkig zijn Word en ik dikke vrienden en blijk ik enige creatieve eigenschappen te bezitten. Na de oorkonde moest ik eens nadenken over een bijpassende trofee, want wat is een oorkonde zonder een beeltenis van datgene wat je aan die persoon wilt uitreiken.

Ik ging naar de hobbywinkel en met een tas vol goudverf en penselen toog ik weer naar huis voor fase twee. In de schuur vond ik een plankje hout, wat ik met de penselen in de juiste kleur schilderde. Nu dit klaar was, was het slechts een kwestie van laten drogen en op zoek gaan naar een eikel.

Voor de mensen onder ons die zich niet zo met de natuur bezighouden, kan ik melden dat het zoeken naar eikels in het voorjaar een bijzonder pittige opgave is. Net nadat ik besloten had om eens een fikse boswandeling te gaan maken, om te kijken of er misschien ergens nog een vergeten eikeltje daar zielig alleen lag te wezen, kwam er hulp uit onverwachte hoek.

Een goede vriendin kwam spontaan even op de koffie, met in haar kielzog 2 kinderen die van plan waren mijn huiskamer weer eens om te bouwen tot iets wat in de verste verte niet meer op een huiskamer zou lijken. Ik bedacht me dat ik de ultieme smoes had gevonden om dit gezelschap in no-time mijn huis uit te bonjouren.

Ik zei haar dat ik op het punt stond om weg te gaan, om in het bos eikels te zoeken, waarop zij me vroeg waarom ik dat zou doen ik had tenslotte een adresboek vol eikels verzameld volgens haar. Ik vertelde over mijn voorpret en over mijn zoektocht naar de juiste eikel. Mijn vriendin die een goede grap wel kan waarderen bedacht dat in haar fietsmand nog een eikel lag.

Eikel was een beetje een groot woord, voor datgene waar ze mee op de proppen kwam, maar ik was uit de brand! Ik schilderde het kleinood in dezelfde gouden kleur als het plankje en vervolgens maakte ik het geheel af met een dotje lijm en wat gouden plakletters.

Zaterdag na de wedstrijd tegen Vitesse was het dan zover, en mocht ik deze trofee uitreiken aan de man die hem zeer zeker verdiend had. Dat ik met deze actie de lachers op mijn hand had moge duidelijk zijn. Onder het toeziend oog van zijn collega’s heeft hij de acte ondertekend en daarmee ook deze titel als “Gouden eikel seizoen 2003/2004” geaccepteerd.

Later vertelde hij me dat de eikel als een rode draad door zijn leven liep, dus met deze prijs is wat dat betreft de cirkel weer rond! De officiële huldiging voor het grote publiek zal waarschijnlijk voorafgaand aan de wedstrijd sc Heerenveen – AZ plaatsvinden. Samen met de mascotte Heroe, zal hij dan in zijn Gouden eikel pak op de middenstip het welverdiende applaus in ontvangst mogen nemen! Dat gouden eikel pak geeft ook weer de nodige voorpret, want deze gouden eikel winnaar weet nog niet dat ik ook erg bedreven op de naaimachine ben!

Categorieën: Algemeen

10 reacties

Shitonya · 29 april 2004 op 11:11

Doet me denken aan kopspijkers….

Muah mooi geschreven, maar niet echt m’n smaak qua columns.

R@@F · 29 april 2004 op 11:26

Pleuro hij is weer eikelwaardig!

[quote]waarop zij me vroeg waarom ik dat zou doen ik had tenslotte een adresboek vol eikels verzameld volgens haar. [/quote] Heb jij het adres van Maurits dan? 😉
R@@f

Kees Schilder · 29 april 2004 op 13:37

Ik blijf die voetbalwereld een merkwaardige wereld vinden. Maar je columns hierover zijn echt te gek.

Ma3anne · 29 april 2004 op 14:25

Heerlijke column! Zie het helemaal voor me!
Dat jarige gevoel kan ik me er helemaal bij voorstellen… 😀

pepe · 29 april 2004 op 16:00

’t Is er weer 1tje om te lachen, en die voorpret kan ik me helemaal voorstellen.

Maestro · 29 april 2004 op 16:21

Ik sluit me aan bij Shitonya

Mosje · 29 april 2004 op 23:43

[quote]waarop zij me vroeg waarom ik dat zou doen ik had tenslotte een adresboek vol eikels verzameld volgens haar.[/quote]Met een column als deze kom jij in aanmerking voor de Gouden Klit!

pleuro · 30 april 2004 op 04:17

Het wordt weer eens tijd dat ik jouw draadharige vachtje eens flink ga plukken!!

Farfalla · 30 april 2004 op 08:04

Leuke column!

Er gaat ook geen column van jou voorbij waar iets over voetbal in staat.

Ben je ook van plan om volgend jaar naar de UEFA-cup wedstrijden van Heerenveen te gaan? 😉

pleuro · 30 april 2004 op 11:31

Uiteraard! (maar eerst even ADO den Haag oprollen!)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder