Hoop je ook wel eens dat iemand je zegt dat je eigenlijk geen mens bent? Dat je eigenlijk een alien bent van een andere planeet? Dat zou perfect zijn. Dat zou namelijk betekenen dat je je niet meer hoeft te schamen voor de mensen om je heen. Laat ik het voor deze keer eens niet over de kijkersfile hebben. Je weet wel: een file op de snelweg, omdat men naar de auto’s op de rijbaan in de andere richting kijkt. Waar een echte file staat. Nee, dit leed speelt zich af in de supermarkt. Gewoon bij de kassa.
Je staat bij de kassa en legt je boodschappen op de band. Uiteraard achter zo een volgende-klant plankje. Hoe heten die dingen trouwens? Maar goed, tot zo ver niets aan de hand. Dan komt er iemand achter je staan, met zijn boodschappen. En dan komt het. Op de één of andere manier wil hij zijn boodschappen niet op de band leggen, zo lang dat volgende-klant plankje er niet staat. Alsof hij bang is dat jij er met zijn boodschappen vandoor gaat. Waarom zou ik zijn boodschappen meenemen? Wat moet ik in hemelsnaam met 2 blikken kattenvoer, 3 bananen en 1 ui? Als ik niet bij dat plankje kan, dan wacht ik gewoon en ga gewoon kijken wat hij doet. Eerst kijkt hij je aan, waarom je dat plankje niet op de band legt. Zo van, hallo…ik ga echt niet mijn boodschappen daar neerleggen. Of is hij bang dat ik opeens weg ren en dat hij dan ook mijn boodschappen moet betalen en mee naar huis nemen? Wat zal zijn vrouw wel niet denken? Komt hij thuis met vega-balletjes. Nee, hij moet en zal dat plankje op de lopende band leggen, anders geen boodschappen. Als ze dan geen respons krijgen, wordt het pas echt beschamend. Dan ga ze zelf dat plankje pakken. Helemaal over die lopende band heen, voordringend, mij en iedereen die in de weg staat wegduwend. Om toch dat volgende-klant plankje te pakken te krijgen. Zijn mensen echt zo bekrompen? Waarom zet je niet gewoon je boodschappen op de band, dat plankje komt er wel. Geloof me, ik wil jouw 2 blikken kattenvoer, 3 bananen en 1 ui echt niet kopen. Zijn mensen zo met zichzelf bezig? Zijn ze zo bang voor andere mensen? Ik zou het de keer volgende gewoon moeten vragen. Meneer, waarom zet u niet gewoon uw boodschappen op de band. Ik leg dat plankje er zo wel tussen. Wees niet bang. Ik wil uw boodschappen niet. Wees niet bang. Vooral dat laatste zal ik er bij zeggen. Maar ja, zolang ik het niet durf te vragen, ben ik eigenlijk net zo zielig als hun.
Zantoz
7 reacties
Dees · 3 januari 2007 op 19:23
Plankjestress, hoewel ik noem het eerder balkje dan plankje. Maar dat gedoe eromheen heb je leuk beschreven. Alleen jammer van een paar foutjes, zeker de laatste (zo zielig als zij..).
arta · 3 januari 2007 op 19:33
Grappige column!
Bij mij werkt het juist andersom: Ik word vaak verwijtend aangekeken, als ik mijn boodschappen op de band gooi zonder tussen-de-boodschappen-ding!
Li · 3 januari 2007 op 22:58
Nooit meer zal dit staafje hetzelfde zijn nu jij erover hebt geschreven. 😀
Li
KawaSutra · 3 januari 2007 op 23:59
Wel grappig beschreven maar ik ben het toch helemaal niet met je eens. Door zelf dat plankje achter je boodschappen te leggen geef je aan dat je klaar bent met boodschappen te plaatsen en nodig je in feite de volgende klant uit om de resterende lopende band te benutten. Uit beleefdheid dus. Eerlijk gezegd zou ik het nogal brutaal vinden als mijn achterbuurman mij op de vingers loopt te kijken of ik alles al geplaatst heb om vervolgens zijn boodschappen aan te schuiven zonder dat ik hem er daar de gelegenheid voor gegeven heb. In het omgekeerde geval neem ik het mijn voorganger kwalijk als hij niet even het fatsoen kan opbrengen het plankje te plaatsen zodra hij gereed is.
’t Is maar hoe je het bekijkt.
SIMBA · 4 januari 2007 op 09:33
😆 Er is eigenlijk helemaal geen regel hoe we met die plankjes moeten omgaan, en dat is weer goed te zien aan de reacties hier.
Leuke column.
pally · 5 januari 2007 op 22:32
Ach, leg toch gewoon zo’n plakje-gas neer.
Of maak er zelf een voor in je zak met aansluiten a.u.b! er op.
grappige column,
pally
Bitchy · 6 januari 2007 op 07:30
Nog maar een keer 😉
Door dit verhaaltje stond ik dus eergisteren naar dat domme plankie te kijken en wachtte keurig tot degene voor me het er op zou leggen :wave: