We hadden afgesproken…op zo’n warme lome dag…hartje zomer…stukje wandelen…vorkje prikken…borreltje doen…je kent dat wel…De ontmoeting was op de parkeerplaats…zijn voiture…stond er al…en ik kwam aan rijden…pruttelend…piepend en krakend…snel nog voor een eurootje of wat getankt… Een prachtige roos kreeg ik als welkom en tot mijn verbazing ook nog een flesje dure wijn…Nog verbaasder was ik toen hij deze zolang in zijn kofferbak legde…zodat we dat niet tijdens de wandeling hoefde mee te dragen….;))
Ik werd bijgepraat over de beurs koersen…de stress…zijn huizen ‘all over the world’…’my dear’ zei hij…Ik wees hem op de boomkikkertjes…waar hij bijna op ging staan…en liet ze over mijn handen lopen…dat deed hij ook…eentje pieste op zijn hand…geschrokken liet hij het beestje vallen van duizelingwekkende hoogte…vieze beesten zei hij…en wat is het stoffig hier…
Dat was het ook het was nog steeds diezelfde lome zomerdag…stoffig en warm…Hij had zijn zwarte pak aangetrokken met wit overhemd…Inmiddels stond het zweet op zijn voorhoofd…We vervolgden onze weg…en ik hoorde over de zwembaden aan huis…de feesten…en de diners. Ik vroeg of hij de krekels hoorde zingen in het gras…het was hem niet opgevallen zei hij…De oesters…kaviaar…champagne…het kwam allemaal voorbij…
Een vlinder ging op zijn pak zitten…even verder op zaten wat hertjes verscholen in de struiken en keken nieuwsgierig op…Hij had het niet gezien en ik wees hem er niet meer op…het ging aan hem voorbij…Hij vloekte…deed zijn stropdas af…trok zijn colbert uit…en lachte wat…Zo even een vorkje prikken zei hij…Wat dacht je van een pannenkoek stelde ik voor…Hij keek mij aan of hij water zag branden….We hebben besloten om het maar bij een borreltje te laten…
En op het terras werd hij gebeld op zijn mobiel…hij was geconditioneerd…hij nam de foon op en vertrok…de roos en het wijntje met zich mee in de kofferbak…en ik…ik vond hem maar een armoedzaaier…
17 reacties
Domicela · 2 juli 2005 op 11:14
[quote]ik vond hem maar een armoedzaaier[/quote]
Helemaal mee eens.
Vergeet de dure wijn en neem een lekker :pint: bij je pannenkoek.
Vond het een leuk stukje, alleen jammer van de schrijffoutjes en vele puntjes! 😉
Dees · 2 juli 2005 op 11:46
Lieve column. Krekels versus oesters. Zo beeldend geschreven dat ik het voor me zie.
Wat de puntjes betreft, die neiging ken ik bij het mijmeren, het is verleidelijk om ze te gebruiken. Maar probeer het stukje toch eens zonder puntjes. En met quotes als er iets gezegd wordt. Het is zo’n mooi stukje en zou dan nog meer aan kracht winnen.
Grt,
Dees
Li · 2 juli 2005 op 12:37
De tegenstellingen heb je beeldend beschreven Geertje.
Ik ben alleen erg benieuwd waar je hem van kent. Je hebt hem vast niet bij natuurmonumenten ontmoet.
Puntje van kritiek: De puntjes…
Li
Mosje · 2 juli 2005 op 12:46
Inderdaad, die puntjes…daar moet je wat op verzinnen…..
Verder een erg leuk stukje. Smaakt naar meer.
Eddy Kielema · 2 juli 2005 op 12:47
[quote]En op het terras werd hij gebeld op zijn mobiel…hij was geconditioneerd[/quote]
Dat vond ik een goede zin (als je de puntjes even wegdenkt) die eigenlijk alles verklaart. Iemand die belt heeft voor sommigen een hogere status dan iemand met wie je ‘live’ in gesprek bent. Een erg treurige ontwikkeling!
bert · 2 juli 2005 op 13:11
[quote]Een prachtige roos kreeg ik als welkom en tot mijn verbazing ook nog een flesje dure wijn…[/quote]
Het zal best wel een dure zijden roos geweest zijn…
Louise · 2 juli 2005 op 13:20
Een stukje met een prachtige boodschap!
Het gaat om de binnenkant en niet om de zogenaamd mooie buitenkant.
Boodschap en stijl zijn hier daarom eigenlijk in prima harmonie 😉
Raindog · 2 juli 2005 op 13:27
Zonder alles wat reeds gezegd is te willen herhalen, toch even het volgende: zeer leuk.
Wright · 2 juli 2005 op 13:55
Zonder in het herhalen van herhalingen te vallen: Mooi!
KawaSutra · 2 juli 2005 op 14:40
Al hun flair en uiterlijk vertoon is niets meer dan een lege huls. Mooi geschreven.
Troy · 2 juli 2005 op 14:41
Bijzonder stukje.
Grt Troy
WritersBlocq · 2 juli 2005 op 16:22
Een mooi stukje, puntje bij paaltje liep het anders af dan verwacht, zowel voor jou als voor de lezer neem ik aan.
Doe wat met bovenstaande commentaren en je gaat nog lekkerder schrijven! Groetje, Pauline.
champagne · 2 juli 2005 op 19:44
[quote]en ik hoorde over de zwembaden aan huis…de feesten…en de diners. Ik vroeg of hij de krekels hoorde zingen in het gras…het was hem niet opgevallen zei hij[/quote]
Mooie tegestellingen. Ofwel; hoe je hetzelfde doet op een bepaald moment maar twee totaal verschillende belevingen kunt hebben.
Leuke column………………………….
………………………… 😉
pepe · 3 juli 2005 op 09:39
[quote]Hij had het niet gezien en ik wees hem er niet meer op…het ging aan hem voorbij[/quote]
Jammer dat er veel mensen niet meer zien hoe mooi het is.
Mooi geschreven, alleen al die … vind ik een beetje jammer, het leest niet zo prettig. Maar goed dat is mijn mening.
Blijf vooral door gaan met schrijven en genieten van de vlinder, bookikkertjes en krekels. 🙂
sally · 3 juli 2005 op 12:50
Je hebt die “Kwallebal” perfect neergezet.
En daar zijn er veel van tegenwoordig.
prachtig verhaal.
groet Sally
Ma3anne · 3 juli 2005 op 21:01
Heeft er iemand al iets gezegd over de puntjes? 😉
Erg mooi getypeerd, dat stuk onbenul.
klungel · 3 juli 2005 op 22:22
Ik geef eerder op (lees over) bij dat soort “milionairs”. De puntjes stoorden mij niet. (weet alleen niet of het taalkundig ook juist is). Met plezier gelezen dussss.