De nagel aan mijn doodskist

“He, alles goed?”
“Ja best, met jou?”
“Goed hoor. Maar best, dat klinkt niet heel enthousiast?”
“Nou, eigenlijk heb ik me wel eens beter gevoeld.”
“Lucht je hart, meid.”
“Ik heb gisteren afscheid genomen van mijn mooie nagels. Viel me zwaar. Ik denk dat ik, hoe krap ik ook kom te zitten volgend jaar, toch weer neppers erop laat zetten. Dan eet ik maar wat minder.” “Joh, wat een problemen allemaal.”
“Ja he”
“Heel erg, ik leef met je mee.”
“Maar ja, het is echt duur om je nagels bij te laten werken en ik weet niet of ik daar nog geld voor heb volgend jaar als ik op mezelf ga, dus moet dat eerst even afwachten, dacht ik zo.”
“Kind toch.”
“En ik was er zo aan gehecht om mooie lange nagels te hebben en nu zijn ze zo lelijk.”
“Voelt erg naakt aan zeker?”
“Nou ja, eigenlijk wel. Alsof ik een deel van mezelf kwijt ben.”
“Goh Chantal, ik leef met je mee hoor, heel triest allemaal.”
“Schandalig ook dat ik gewoon werd uitgelachen vandaag op het politiebureau.”
“Vanwege je lelijke nagels?”
“Ik kwam aangifte doen, uiteraard!”
“Waarvan?”
“Het verpesten van mijn handen, duh! Mijn handen zijn mijn visitekaartje!”
“En toen moest men lachen?”
“Ja! Snap jij dat nou? En ik krijg ook al geen subsidie voor mijn ‘ik-heb-mijn-nagels-verloren-praatclub’.
“Schandalig.”
“Wat je zegt! Ik bedoel, er zat toch zeker garantie op? Hoe kon ik nou weten dat het resultaat zo mensonterend zou zijn? Verdorie, dat noemen ze nou normen en waarden. Alsof mijn nagels geen waarde hebben! Ik wou ze ook laten verzekeren, maar dat zat nergens in het pakket.”
“Goh.”
“Ik denk eraan een letselschade-advocaat in te schakelen.”
“Je hebt ze er toch zelf af laten halen?”
“Dus?”
“Nou…”
“Alsof ik verantwoordelijk ben voor mezelf. Hallo, mijn hart is gebroken en mijn nagels zitten daar ook dichtbij in de buurt. En dan ga je mij vertellen dat het ook nog mijn eigen schuld is?”
“Ik bedoel alleen dat…”
“En wat denk je van het psychische leed? Ik kan niet meer slapen van het onrecht dat mij is aangedaan! Ik voel mezelf geen vrouw meer.”
“Nou, Chantal toch.”
“Maar ik laat het er niet bij zitten. Ze hoeven niet te denken dat ik dit zomaar pik. Ik heb SBS6 al gebeld om het resultaat te komen filmen. Dat zal ze leren.”

[i]Met dank aan Mosje en onze MSN-gesprekken over wereldproblemen als nepnagels.[/i]