Ik zit in de trein.
Knarsend staal en knipperende ogen. Een bescheiden morgenzon kleurt de horizon oranje. De dag vecht om erkenning, maar de nacht geeft zich nog niet gewonnen. Bomen zijn nog zwart, sierlijke silhouetten, reikend naar de hemel. Zij wiegen in de wind, maar zijn stabiel.
Kantoorgebouwen slapen nog, bedrijvigheid nog niet in leven. Weilanden doorklieft met slootjes, zo afgebakend. Een zwaan waggelt door het gras, terwijl hoogspanningsmasten het land verbinden, nog meer dan het water, uniformer. Elke ochtend voor ik instap, zie ik Mohamed, van de koffie. Zonder dat hij het weet is hij voor mij een vertrouwd figuur geworden, een houvast, een veroorzaker van een innerlijke glimlach.
Ik observeer hem als ik half wakker mijn koffie bestel. Er zit systematiek in zijn werk. Het vertrek van de treinen bepaalt zijn ritme. Vijf minuten voor vertrek zwelt de mensenmassa aan. Dan zorgt Mohamed voor een voorsprong. Gevulde kopjes koffie worden dan klaargezet. Het zal hem niet overkomen een gehaast persoon niet te kunnen bedienen. Daarop kan ik hem nooit betrappen. Ondertussen probeer ik mij voor te stellen hoe het moet zijn om slaperige, gehaaste mensen te moeten bedienen. Zoveel vriendelijkheid krijgt Mohamed niet terug. Toch blijft hij glimlachen…

Als ik ’s middag terugkom van m’n werk, is Mohamed er nog steeds, alsof er niets gebeurd is, alsof er geen negen uren zijn verstreken en de duisternis van de ochtend vervangen is door de invallende duisternis van de nacht. In plaats van koffie zijn het nu bakjes friet en kauwgom die over de toonbank gaan. Ook hierin blinkt Mohamed uit. Hij is een onbezongen held voor mij. Ik wil hem leren kennen. Heeft hij een gezin? Een uitgestrekte vriendenkring? Is hij een liefhebbende vader of wellicht een gevierde middenvelder van een plaatselijke amateurclub? Wat is zijn achtergrond?
Hoe vaker ik hem zie, hoe nieuwsgieriger ik word…

Categorieën: Maatschappij

10 reacties

arta · 5 april 2009 op 00:12

Leuke overdenking!
Deze quote vond ik erg mooi:
[quote]bedrijvigheid nog niet in leven[/quote]
😀

KawaSutra · 5 april 2009 op 02:22

Dit spreekt mij wel aan. De nieuwsgierigheid is gewekt. Dus in de volgende column kunnen we vernemen hoe de kennismaking verlopen is?

Bitchy · 5 april 2009 op 07:32

Dat wordt vroeger op staan en een keer koffie drinken met hem 😉

Lekker geschreven!

doemaar88 · 5 april 2009 op 08:56

Leuke manier van schrijven, lekker leesbaar. Ook ik ben benieuwd naar part 2, want die gaat er na zo’n einde toch wel komen he? 😀

Welkom op cx

SIMBA · 5 april 2009 op 09:21

Welkom op CX! Wat een leuk debuut, je schrijft prettig.

Dees · 5 april 2009 op 13:19

Haha, voor mij is dat ook schrijven. Je omgeving observeren. En misschien wat romantiseren. Leuk stukje.

maurick · 7 april 2009 op 08:04

Goed stukje. Leuk gedaan.
Welkom hier. 😉

Mien · 7 april 2009 op 13:07

Welkom op CX.

Sterke column.
De eenvoud van een Hollandse ochtend geintegreerd met Mohamed. Erg goed.
Ben benieuwd naar je volgende column.

Mien

LouisP · 8 april 2009 op 13:11

B.

een leuk stukje.

L.

brswanrooij · 9 april 2009 op 16:14

Bedankt voor de reacties.
Deel 2 van dit stuk volgt spoedig.
bram

Geef een reactie

Avatar plaatshouder