De vrouw van tegenwoordig

Het gaat anders dan vroeger. Vrouwen zijn niet meer de huiselijke types die tevreden zijn met een kostwinner. Mannen zijn niet meer tevreden met enkel de kostwinner zijn. Dit brengt een aardige verschuiving teweeg van het beeld dat nog in onze hoofden zit van het traditionele gezin. Vrijheid is tegenwoordig een groot woord. Er bestaan nog relaties, natuurlijk. Maar kijk naar je eigen omgeving en denk eens na hoeveel paartjes je kent die al langer dan 5 jaar bij elkaar zijn. Denk eens na hoeveel huwelijken er tegenwoordig nog meer dan 10 jaar duren.

Ik heb het geprobeerd te prediken, maar het bleek vechten tegen de bierkaai. De excuses zijn altijd hetzelfde. Het ligt niet aan jou, ik heb meer vrijheid nodig. Maar de laatste was toch het mooiste. Ik kan je niet mijn hele gevoel geven! Er zit nog iemand anders in mijn hart en ik vind het niet eerlijk omdat ik me dan niet helemaal aan jou te geven.

Daar zijn we dus beland anno 2009. Als dit een feit zou zijn, dan ontstaat er geen nieuwe liefde meer. Dan veranderen alle gestrande huwelijken in eenzame vrijgezellen. Er zijn nog wel dates natuurlijk, maar zodra je in de buurt van cupido komt, trekken we onszelf terug, want inderdaad er zijn nog gevoelens van die eerste liefde. Er zijn nog herinneringen van een leven voor het nieuwe en inderdaad de mens is ervoor gemaakt om alle goede herinneringen te onthouden en de slechte te onderdrukken. Mocht dat niet uit jezelf lukken dan is er nog de alleraardigste spreuk; Leve valium!

Voor mij zit er weer een relatie op. Het heeft twee jaar geduurd voor ik iemand vond die het waard was om mijn hart voor haar open te zetten. Maar helaas. De vrouw van tegenwoordig lijkt niet aan mij besteedt. Toch zal ik het over een tijdje weer proberen. Wellicht dat er nog iemand bestaat die zich een heel leven kan geven aan iemand.