Dit wordt het?

Je kent het wel, een keertje lekker naar de stad. Na enkele meters merk je al dat het IQ van de mederwerkers niet echt hoog ligt. Ik kom uit Eindhoven, en ik snap sommige dingen niet. In het stadscentrum van Eindhoven alleen al heb je 2 Mc Donald’s, 2 Jeans Cetre’s, 2 WE’s. Van sommige winkels heb je er maar één, en daar kom ik dan meestal. Ik kom meestal in de stad om iets te kopen, wat vrij logisch lijkt te zijn. Echter, als je bij de kassa komt nadat je alles lekker hebt gepast in de pashokjes aan de andere kant van de winkel, waar je tot de ontdekking komt dat je een maatje kleiner moet hebben en dat je dan dat hele pokke end terug moest lopen, en het op de toonbank legt, vragen ze: “Dit wordt het?” :-?. ‘Nee, ik leg meestal hopen kleren op de toonbank zodat jullie ze weer kunnen ophangen omdat er anders toch niks te doen is aangezien de prijs van een t-shirtje hier € 40,- is. Ik verzorg werkgelegenheid. Wees blij dat ik in jullie winkel kom.’… Tot mijn grote ergernis, herhaalde ze de vraag. Bij mijzelf dacht ik dat ze vast geen zin had in puberaal gedrag, dus ik rekende netjes af.

Het valt me op na een tijdje dat je rare vragen krijgt, die een voordehandliggend hebben. Neem vorige week maandag, ik zat rustig een broodje kebab te eten, wat voor mij een grote delicatesse is. Toen kwam die turk er aan, en vroeg op een bijna onverstaanbaar accent: “Is die lekker?”. Laat ik hier nou niet zo’n moeilijk antwoord geven, want ’t was al best moeilijk voor hem om die zin te zeggen. De cursus antwoorden beginnen clichés te worden, waarbij de mensen niet weten hoe ze te gebruiken.